درآمدهای مربوط به حق امتیاز نفت که در سال ۱۲۹۰ مبلغ ناچیزی بود؛ در سال ۱۳۰۱-۱۳۰۰ به رقمی معادل ۵۸۳۹۶۰ پوند رسید. در سالهای ۱۳۱۱-۱۳۱۰ این رقم به بیش از ۱۲۸۸۰۰۰ پوند بالغ شد و در سالهای ۱۳۲۰-۱۳۱۹ به بیش از چهار میلیون پوند افزایش یافت.
رضاخان
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "، ایران در میانه دهه ۱۳۱۰ سالانه بین ۱۰ تا ۱۵ میلیون دلار درآمد نفتی داشت و این رقم در سال ۱۳۲۸ به ۶۵ میلیون دلار رسیده بود. در واقع رضاشاه سیاست عملی و مستمر تخصیص درآمدهای نفتی به برنامههای دولتی را آغاز کرد.
این درآمدها به خرید طلا به عنوان پشتوانه پول و نیز تامین مالی برنامههای توسعه اختصاص یافت.
در دوره رضاخان درآمد نفت ۱۰ برابر شد. با این همه تنها ۱۰ تا ۲۵ درصد از درآمد دولت از محل درآمدهای نفتی بود و بخش عمده درآمدهای دولت از منابع دیگر بهدست میآمد. گفته میشد دولت درصدد بود حقالامتیاز نفت و همچنین ارز خارجی فروختهشده در کشور توسط شرکت نفت ایران ـ انگلیس را در یک صندوق ذخیره ملی حفظ کند تا پشتوانه کافی برای تغییرات برنامهریزیشده روی پول رایج به طلا فراهم شود، اما نکته مهم درخصوص افزایش مستمر درآمدهای نفتی این بود که اصولا نحوه هزینهکرد بخش زیادی از این پول مشخص نبود.
قرداد ناکس دارسی بر اسن قرار بود این شرکت 16درصد سود شرکت بعلاوه بیست هزار لیره استرلینگ به حکومت و3درصد به عشایر منطقه ومقداری هم به شیخ خزعل بپردازد درسال 1299 رضا خان با سوزاندن قراردادباعث شد قرداد جدید کمتر از قرداد اولیه بپردازد .البته این مبلغ به جیب دربار میرفت نه به خزاینه دولت .اموال خاندان پهلوی .اتوبوس های دوطبقه و........به جای لیره هم بخشی از این چپاول ملت بود .اینگونه خبر تیتر کردن بدون وارد شدن به حواشی دور از انصاف است