به گزارش نفت ما،  توسعه حوزه پارس‌جنوبی به‌عنوان بزرگترین حوزه گازی جهان در ایران داستان طولانی دارد. این حوزه در دولت‌های مختلف رویدادهای متفاوتی را تجربه کرده و سرعت توسعه آن گاه کند بوده و گاه شدت گرفته است اما موضوع اینجاست که این ماجرا به پایان نرسیده و پارس‌جنوبی هنوز هم با فراز ونشیب‌هایی روبه‌روست. فاز ١٥ و ١٦ پارس‌جنوبی نیز ازجمله بخش‌هایی هستند که به دلیل تحریم و ناکارآمدی بخش مدیریت بسیار دیر و با دو برابر هزینه به بهره‌برداری رسیدند. این دو فاز همچنین بخشی از طرح‌های ٣٥ ماهه دولت دهم بودند که به سرانجام نرسیدند اما حالابه روایت مجری فاز ١٥ و ١٦ در شرکت پتروپارس،  این طرح‌ها که قرار بود در ٥٢ ماه و با بودجه ٣‌میلیارد دلاری ساخته شوند، طی ١٠٤ ماه با ٦‌میلیارد دلار به بهره‌برداری  می‌رسند.
رضا فروزش مجری فازهای ١٥ و ١٦ پارس‌جنوبی در نشست خبری شرکت پتروپارس با اعلام این مطلب  و بهبود وضعیت در دولت یازدهم  خبر داد که  این فازها با هزینه دو برابری و زمان دو برابری نسبت به پیش بینی ها ،تا پایان شهریورماه به‌طور کامل و به صورت رسمی به بهره‌برداری می‌رسند. او گفت: هم‌اکنون حدود ٣٧‌میلیون مترمکعب در روز از پالایشگاه این فاز گاز به خط لوله سراسری تزریق می‌شود که این گاز از ٣ سکوی فازهای ١٥، ١٦ و ١٨ دریافت می‌شود و تولید کامل این فاز با تکمیل حفاری تا آذرماه انجام خواهد شد.
به گفته فروزش، سکوی فاز ١٥ با پیشرفت ٩٨درصدی، سکوی فاز ١٦ با پیشرفت ٩٨,٢درصدی، خط لوله با پیشرفت ٩٨.٥٣‌درصد و حفاری با پیشرفت ٩٣.٣‌درصد همراه بوده است که در مجموع پیشرفت کلی این پروژه در خشکی و دریا ٩٦.٣٦‌درصد بوده است. به این ترتیب ٣٦.٣‌میلیون مترمکعب گاز در پالایشگاه فاز ١٥ و ١٦، تولید می‌شود. همچنین پیشرفت بخش خشکی به تنهایی ٩٧.٧‌درصد بوده است.  بنا به گفته مجری طرح فاز ١٥ و ١٦ پارس‌جنوبی حجم سرمایه‌گذاری در این فاز تا به امروز ٦‌میلیارد دلار بوده که ٣‌میلیارد دلار در خشکی، ٢‌میلیارد دلار در بخش فراساحل و یک‌میلیارد دلار در بخش حفاری سرمایه‌گذاری شده است. فروزش دراین‌باره به «شهروند» می‌گوید: ما می‌توانستیم بهتر حرکت کنیم اما تحریم باعث شد هزینه‌های بیشتری پرداخت کنیم. در این زمینه دو محدودیت داشتیم؛ نخست آن‌که نمی‌توانستیم پول بیاوریم و دیگر آن‌که هزینه انتقال بالاتر رفت. در بسیاری موارد کالا را خریده‌ایم و در آلمان و در دیگر کشورهای اروپایی مانده و مجبور شدیم از کانال‌های دیگر و رایزنی و انتقال به دیگر کشورها کالا را منتقل کنیم که طبعا هزینه‌های ما را بالا برده است. او با تأکید بر این‌که این طرح از بالاترین نرخ بازگشت سرمایه برخوردار است، گفت: متوسط روزانه حدود ١٩ تا ٢٠‌میلیون دلار عایدی تولیدات این فاز است که در طول یک‌سال ٦‌میلیارد دلار درآمد ارزی با احتساب میعانات، LPG، گاز طبیعی و اتان نصیب کشور می‌کند. فروزش ادامه داد: در بخش خشکی از ٩٢ تا الان ٢٥٠‌میلیون دلار و در بخش دریا هم ١٥٠‌میلیون دلار به این پروژه تزریق کردیم تا به بهره‌برداری برسد. به این ترتیب پیشرفت پروژه از ٩٢‌درصد در‌ سال ٩٢ به حدود ٩٨‌درصد در شرایط حاضر و امروز رسیده است. او با اشاره به مهندسی و ساخت تأسیسات خشکی و فراساحل توسط پیمانکاران داخلی، گفت: راه‌اندازی پروژه هم توسط شرکت‌های ایرانی انجام می‌شود، چنانکه صف و ایزوایکو سکوها را ساخته‌اند و حمل و نصب آن توسط شرکت تأسیسات دریایی انجام
 شده است. همچنین عملکرد پیمانکاران در پروژه‌های آینده لحاظ خواهد شد و پنالتی و جریمه نیز در متن قرارداد دیده شده و در صورت لزوم اعمال خواهد شد؛ چنانکه ٥‌درصد مبلغ قرارداد جریمه دیرکرد غیرموجه پیمانکاران محسوب  می‌شود. وی اضافه کرد: در یک‌سال اخیر حدودا ١١‌میلیارد مترمکعب گاز به خط سراسری تزریق کردیم و ٦,٧‌میلیون بشکه میعانات گازی هم تا به امروز از این فاز برداشته شده است. بعد از بهره‌برداری ٥٠٠ نفر در این پالایشگاه مشغول به کار خواهند شد و ٤٢٠‌هزار نفر ماه کار صرف احداث پالایشگاه شده است. تحلیل عسلی از هجمه علیه وزارت نفت
تصمیمات نسنجیده دولت دهم منافع ایران را مفت به باد داد   به گفته مهدی عسلی مدیرکل امور اوپک و روابط با مجامع انرژی، هجمه اخیر مخالفان دولت به دلیل کاهش قیمت نفت درست نیست و با انگیزه‌های سیاسی مطرح می‌شود؛ زیرا همان‌طور که سقوط قیمت‌های نفت در سال‌های ٢٠٠٨ و ٢٠٠٩ میلادی (١٣٨٧ و ١٣٨٨) ناشی از بحران بین‌المللی اقتصاد بود و ارتباطی با دیپلماسی انرژی آن دولت نداشت، اکنون نیز دلیل کاهش قیمت نفت ربطی به دیپلماسی انرژی ایران ندارد. البته او تأکید می‌کند این موضوع نمی‌تواند باعث شود خطاهای دولت گذشته در صنعت نفت نادیده گرفته شود، زیرا دولت گذشته با تصمیم‌های اشتباه سبب شد نفت ایران از بازارهای بین‌المللی دور شود.
عسلی در گفت‌وگو با شانا با بازخوانی و تشریح دیپلماسی انرژی در دولت‌های نهم و دهم، با بیان این‌که اگر دولت‌های نهم و دهم دیپلماسی انرژی نافذی داشتند باید می‌توانستند جلوی تحریم‌های نفتی را بگیرند، افزود: آن تحریم‌ها سبب شد که صادرات نفت ایران به یک‌سوم قبل از اعمال تحریم‌ها برسد. واقعیت آن است که دولت دهم نه‌تنها در عرصه دیپلماسی انرژی بلکه حتی در حفظ سطح تولید نفت کشور هم توفیق نداشت. توجه به آمار تولید نفت ایران نشان می‌دهد که کاهش تولید نفت ایران ماه‌ها قبل از اعمال تحریم‌های جهانی بر فروش نفت ایران شروع شده بود و دولت گذشته قادر به جلوگیری از کاهش تولید نفت نبود و تحریم‌ها درواقع آن را تشدید کرد.
او با اشاره به این‌که اصولا هر کارشناس اقتصادی نفت و انرژی می‌داند ایران به تنهایی قادر به تأثیرگذاری بر اقتصاد جهانی و بر بازارهای بین‌المللی نفت نیست، افزود: همان‌طور که مشاهده کردیم دیگر کشورهای اوپک و غیراوپک به راحتی می‌توانند بازارهای ایران را با افزایش تولید خوداشغال و تأثیر خروج نفت ایران را از بازار به حداقل برسانند.
عسلی همچنین از پذیرش طرح عربستان در اوپک برای کنار گذاشتن سیستم سهمیه‌بندی تولید اعضا و تعیین یک سقف کلی ٣٠‌میلیون بشکه‌ای تولید کل اوپک (که به بهانه آوردن عراق به درون سیستم سهمیه‌بندی صورت گرفت) یاد کرد و دراین‌باره افزود: نمی‌توان از اشتباه بزرگی که در دولت دهم در کنفرانس دسامبر ٢٠١١ (آذرماه ١٣٩٠) رخ داد، یاد نکرد. این طرح ضمن آن‌که نتوانست عراق را داخل سهمیه‌بندی آورده و تولید او را مقید کند عملا دست عربستان، کویت و دیگر همپیمانان آنها را باز گذاشت تا با افزایش تولید، سهم بازار نفت ایران را که گرفتار تحریم شده بود بدون آن‌که ظاهرا تخلفی از مصوبات اوپک کرده باشند باز بگذارد.به گفته وی، درواقع مشکلات کنونی اوپک تا حد زیادی به دلیل همان اشتباه تاریخی است که در کنفرانس دسامبر ٢٠١١ صورت گرفت.