۰
plusresetminus
تاریخ انتشارسه شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - ۰۹:۰۴
کد مطلب : ۱۶۸۱۹۸
راهکار رهایی از ناترازی های زمستانه نیروگاه ها؛

یک تیر و دو نشان فناوری بومی سولفورزدایی

برآورد می شود که با حدود ۴۰۰ میلیون دلار سرمایه گذاری می توان ۳۵ نیروگاه را به این فناوری تجهیز و سوخت آن ها را از گاز و گازوئیل به نفت کوره در کل سال تغییر داد که این واحد تمام فاکتور های محیط زیست و یورو را پاس می کند.
یک تیر و دو نشان فناوری بومی سولفورزدایی
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،درحالی برخی نیروگاه ها از جمله نیروگاه شازند به علت ناترازی انرژی به استفاده از مازوت روی آورده است که چندی پیش پژوهشگران ایرانی پژوهش و فناوری پتروشیمی و پژوهشگاه پتروشیمی و پلیمر ایران موفق شدند به دانش فنی سولفورزدایی با استفاده از رآکتور آلتراسونیک که منجر به حذف آلاینده های زیست محیطی از نفت کوره می شود  دست یابند و این فناوری اکنون توسط معتبرترین شرکت فعال در زمینه لایسنس کشور ارائه می شود.
برآورد می شود که با حدود ۴۰۰ میلیون دلار سرمایه گذاری می توان ۳۵ نیروگاه را به این فناوری تجهیز و سوخت آن ها را از گاز و گازوئیل به نفت کوره در کل سال تغییر داد که این واحد تمام فاکتور های محیط زیست و یورو را پاس می کند.
با این اقدام عملا از ناترازی گاز (حدود ۳۰ درصد گاز کشور در بخش نیروگاهی در فصول سرد مصرف می شود و ۸۵ درصد برق متکی به گاز می باشد) تا مدت زیادی عبور می کنیم و می توانیم گاز را در زنجیره ارزش مصرف کرده و از محل عایدی آن نسبت به تکمیل زنجیره ارزش و توسعه انرژی های تجدید پذیر اقدام کنیم.
جالب توجه اینکه با این اقدام مشکل ناترازی گازوئیل هم رفع می شود.
همچنین با توجه به وابستگی بیش از حد برق به گاز، از لحاظ پدافند غیرعامل این تنوع بخشی به سوخت نیروگاهی الزامی است و از طرفی دانش فنی و ساخت و تامین تجهیزات نیز داخلی است.
مبلغ مورد نیاز جهت سرمایه گذاری نسبت به نسل گذشته بسیار نازل و حدود یک پانزدهم بوده و مدت زمان اجرای هر واحد کم تر از یک سال است و سوخت مازوت (نفت کوره) هم  ۲۲.۵ درصد از فرآورده های پالایشگاهی ما را به خود اختصاص می دهد و از این حیث کمبودی نخواهیم داشت.
می‌بینیم که با یک تیر چند نشان می زنیم و کافی است مسئولان اراده ای جهت حل مشکل داشته باشند.
خاطر نشان می گردد که تنها مصرف ۱۰۰۰ تن مازوت ۳.۵ درصد در روز منجر به رها شدن ۳۵ تن گوگرد و سایر آلاینده ها چون وانادیوم، آهن، منیزیم و ... شده که خطرات جبران ناپذیری بر روی سلامت انسان و محیط زیست دارد و تنها هزینه هایی که روی دست نظام سلامت گذاشته می شود، بسیار بیشتر از مبلغ سرمایه گذاری می باشد. 
لذا به مسئولان وزارت نیرو پیشنهاد می‌گردد هرچه سریع تر با توجه به دانش فنی بومی و حتی اعلام آمادگی سرمایه گذاران مختلف با توجه به سود دهی بالای پروژه، اقدام به احداث چنین واحدهایی نوین و فناورانه ای جهت برون رفت از چالش های ناترازی انرژی و محیط زیست نمایند.
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی