به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،درحالی اسرائیل تلاش می کند با متنوع کردن مبادی واردات نفت، دغدغه تامین انرژی را برای خود حل کند که تغییرات دیپلماتیک منطقه در آینده نزدیک می تواند چالش جدی برای واردات نفت این رژیم باشد.
اسرائیل روزانه 230 هزار بشکه نفت خام از کشورهایی همچون آذربایجان و قزاقستان وارد می کند که همواره اصلی ترین نگرانی این رژیم از تغییر موضع سیاسی این دو کشور بوده است.
همچنین تمرکز مبادی ورودی نفت خام در بندر حیفا و در دسترس بودن مناطق حساس تامین انرژی از پالایشگاه تا نیروگاه، سبب شده تا رژیم اسرائیل در خصوص اتخاذ تصمیم اشتباه حمله به زیرساخت های انرژی ایران سر دوراهی قرار بگیرد.
در روزهای اخیر با بالا گرفتن تنش سیاسی در منطقه خاورمیانه که ماحصل ماجراجویی های رژیم اسرائیل است، نگاه ها مجددا به سمت بازار انرژی و نفت خام که خواستگاه اصلی آن در این منطقه واقع شده، متمایل می باشد.
در این میان شاهد آن هستیم که اسرائیل چندین بار اقدام به تهدید زیرساخت های انرژی ایران کرده که به عقیده کارشناسان این تهدیدات صرفا جنبه تاثیرگذاری روانی داشته و باتوجه به شرایط چالشی اسرائیل در تامین انرژی، عملا قابلیت اجرا ندارند.
اسرائیل از لحاظ منابع نفتی کاملا وابسته به واردات بوده و حدود 40 درصد از نیاز انرژی این کشور به نفت برمی‌گردد که در نتیجه 230 هزار بشکه نفت خام روزانه از مبادی همچون باکو (آذربایجان) و قزاقستان و گابن و نیجریه تامین می گردد. گفتنی است به دلیل واردات قابل توجه نفت خام از آذربایجان، خط لوله باکو- تفلیس- جیهان برای اسرائیل بسیار بااهمیت بوده و نفت ورودی از این خط لوله در شهر بندری اشکلون به دست اسرائیل می رسد.
از سوی دیگر باید در نظر داشت که ۱۸۰ هزار بشکه نفت از واردات روزانه رژیم از شهر بندری اشکلون وارد شده و کوچک ترین خطر و اخلالی در این شهر میتواند اسرائیل را به چالش بکشد. این شهر در نزدیکی غزه واقع شده و از طرفی مدیترانه تنها راه فعال واردات نفت رژیم به شمار می آید زیرا بر طبق گزارش ها از سال ۲۰۲۰ نفتی از بندر ایلات و دریای سرخ وارد نشده است. آمارها نشان میدهد ۴۰ هزار بشکه نفت نیز روزانه از بندر حیفا وارد رژیم میگردد.
همچنین گفتنی است این رژیم عمده نفت خام دریافتی را در دو پالایشگاه حیفا و اشدود پالایش می کند که این موضوع به جهت استراتژیک بسیار حائز اهمیت بوده چراکه هرگونه اخلالی در این دو پالایشگاه می تواند پاشنه آشیل تامین سوخت در این رژیم باشد. باید به این موضوع نیز دقت کرد که به دلیل وسعت جغرافیایی بسیار کوچک تحت اشغال این رژیم، همواره ترس از مورد آسیب بودن مراکز منابع تامین انرژی در میان حاکمانش وجود داشته است که این استرس در روزهای اخیر به اوج خود رسیده است.
 قابل ذکر است اسرائیل برای رهایی از وابستگی به نفت خام تلاش کرده که تقاضای این ماده را از سال 2016 ثابت نگه دارد که به همین جهت اهداف تامین انرژی خود را به سمت انرژی های تجدیدپذیر سوق داده که مهم ترین آن ها انرژی خورشیدی است.
البته 75 درصد از تامین برق این رژیم برعهده سه میدان گازی کاریش، لویوتان و تامار است که این سه میدان سالانه 23.5 میلیارد مکعب تولید گاز دارند اما این سه میدان نیز از جهت سوق‌الجیشی بسیار حساس و آسیب پذیر بوده و تامین امنیت آن همواره از دغدغه های اصلی رژیم اسرائیل است.
در نتیجه به عقیده کارشناسان، موارد ذکر شده در خصوص نقشه انرژی اسرائیل از یک سو و شرایط ژئوپولتیک ایران در خصوص تامین امنیت انرژی منطقه سبب خواهد شد تا رژیم های متخاصمی همچون اسرائیل پیش از هرگونه اقدام علیه زیرساخت های انرژی ایران، شرایط بی ثبات خود از منظر تامین انرژی را مد نظر داشته باشند.