به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،درآمد وزارت نیرو از فروش برق قریب به ١٧٠ همت است اما چرا ما با وجود این درآمد همچنان درگیر ناترازی و خاموشی هستیم؟
بهمن ماه سال گذشته بود که تعرفه برق صنایع فولاد و پتروشیمی از کیلو وات ساعتی ۶٠٠٠ریال به ١٢٠٠٠ریال افزایش یافت که امید می رفت این افزایش دوبرابری قیمت برق صنایع حداقل در کوتاه مدت سبب نوسازی و بهسازی شبکه برق و کاهش میزان اتلاف برق در شبکه انتقال و توزیع شود و در بلندمدت نیز سرمایه گذاری هایی در حوزه ساخت و یا افزایش ظرفیت نیروگاهی کشور شود.
اما افزایش روند خاموشی های امسال به ویژه در بخش کارگاهی و صنعتی حاکی از آن است که در حوزه ناترازی برق، دولت هیچ عزمی برای کاهش این خاموشی ها ندارد چراکه باوجود درآمد قابل توجه از بخش فروش برق اما هیچ برنامه جدیدی از مسئولین وزارت نیرو در دست نیست.
از سوی دیگر به اذعان کارشناسان حوزه نیرو، باوجود افزایش تعرفه برق صنایع و همچنین رشد چند برابری قیمت برق خانگی در سال جاری، هیچ سرمایه گذاری و یا فعالیت مثبتی در حوزه شبکه توزیع برق نپذیرفته است.
اما تا اینجای کار، حداقل صنعت فولاد کشور از خاموشی ها زیان قابل توجهی را به ثبت رسانده تا آنجاکه به گزارش انجمن جهانی فولاد، میزان تولید فولاد ایران در ماه ژوئن (۱۲ خرداد تا ۱۰ تیر ۱۴۰۳) با کاهش ۸.۵ درصدی نسبت به ماه مشابه سال قبل به ۲.۶ میلیون تن رسید. تولید فولاد ایران در ماه ژوئن ۲۱.۲ درصد کمتر از ماه می ۲۰۲۴ بوده است که علت آن محدودیت‌های برق است. ایران در ماه ژوئن، دهمین تولیدکننده بزرگ فولاد دنیا بوده است.
همچنین گفتنی است با افزایش روند گرم شدن هوا، قطعی برق برای صنایع در ماه گذشته به ٣۶ ساعت در هفته رسید که بیم آن می رود در ادامه روزهای تابستان این عدد به ۴٨ ساعت در هفته افزایش باید.
گفتنی است براساس تحقیقات انجام‌ شده، به ‌طور متوسط زیان هر کیلووات برق قطع‌ شده برای صنایع مختلف در کشور بین ۷ هزار تا ۶۳ هزار تومان متغیر است. همچنین برآوردهای صنایع پتروشیمی، فولادی و سیمانی نشان ‌دهنده خسارت بزرگ عدم ‌النفعی بالغ بر ۴ تا ۵ میلیارد دلار به دلیل قطعی برق در طی یک سال است.
در نتیجه اینطور به نظر می رسد که افزایش چندبرابری قیمت برق برای سال جاری کمکی به رفع ناترازی نداشته و این درحالیست که حتی این افزایش تعرفه عطف به ماسبق شده و از اردیبهشت ماه سال گذشته، صنایع فولاد و پتروشیمی می بایست برای هرکیلو وات ساعت حداقل ١٢٠٠٠ ریال بپردازند.
حال سوال اساسی اینجاست که این درآمد ١٧٠ همتی وزارت نیرو از فروش برق اگر صرف نوسازی و بهسازی و توسعه ظرفیت نیروگاهی نشده پس کجا هزینه‌ شده است؟!