طبق دستور مدیر عامل پتروشیمی دماوند از اول خرداد ماه سال جاری  تمامی پرسنل بهره برداری و ایمنی وآتش نشانی و حراست وارد برنامه ۱۲ ساعت شیفت به صورت ۴ روز روزکار و ۴ شب شبکار و ۴ روز استراحت و پرسنل تعمیرات به صورت روزکار از شنبه تا چهار شنبه بدون پرواز شوند.

{گاز ثروت است، نفت ثروت است؛ اما از این ثروتها خیلی مهمتر، نیروی انسانىِ بااستعداد و علاقه‌مند و دارای توان کار است}
 امام خامنه ای (مدضله العالی)
هشتم فروردین ماه ۱۳۹۰ در عسلویه
 
   به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ،  سال هاست که در ادبیات صنعتی دیگر واژه نیروی انسانی فراموش شده و سرمایه انسانی جایگزین آن شده است ، اما هنوز هستند واحد های صنعتی که نه تنها هیچ ارج و قربی را برای این سرمایه سازمانی قائل نیستند بلکه تفاوتی را بین تجهیزات سرد و بی روح مستقر در واحد ها با آن ها نمی بینند . ما کارکنان پتروشیمی دماوند مدام در حلقه تصمیمات و  برنامه های جدید افتاده و همین سردگمی باعث شده تا میل و رغبت ما برای ادامه کار دچار تزلزل گردد و کانون خانواده هایمان در خطر انحلال قرار گیرد.

در صنعت نفت به خصوص در جنوب کشور، کارکنان به دلیل جنس محیط و موادی که با آن سر و کار دارند معمولا به صورت شیفتی و یا به صورت اقماری مشغول به فعالیت هستند ، در تعریف کلی ، کارکنان اقماری 14 روز کار و 14 روز استراحت را طی فعالیت در واحد های تولیدی دارند و این رویه در مناطق نفتی امری جا افتاده و طبیعی تلقی می شود ، اما به تازگی تعریف دیگری در پتروشیمی دماوند جریان پیدا کرده که کار در جنوب را دچار دستخوش چشمگیری کرده است .

در حالیکه از ابتدای راه اندازی پتروشیمی های عسلویه برنامه کاری به صورت هفتگی تعریف شده بود و پرسنل نوبتکار یک هفته روز کار، یک هفته شبکار و یک هفته استراحت داشتند ، این برنامه برای پرسنلی که از خانواده خود دور بودند فرصت زندگی یک هفته ای را در کنار آن ها و به دور از آلودگی و گرما و محرومیت منطقه فراهم می ساخت و برای پرسنل ساکن در منطقه هم فضایی فراهم می کرد تا هر چند وقت یکبار از منطقه و آلودگی های آن دور شده و به استراحت و تفریح و دیدار اقوام و آشنایان بپردازند.

اما طبق دستور مدیر عامل پتروشیمی دماوند از اول خرداد ماه سال جاری  تمامی پرسنل بهره برداری و ایمنی وآتش نشانی و حراست وارد برنامه ۱۲ ساعت شیفت به صورت ۴ روز روزکار و ۴ شب شبکار و ۴ روز استراحت و پرسنل تعمیرات به صورت روزکار از شنبه تا چهار شنبه بدون پرواز شوند.

 در نگاه اول به نظر می رسد که کار و حضور کمتر در محیط کار پتروشیمی به نفع پرسنل باشد ولی با نگاهی عمیق تر مشکلات اساسی ظاهر می شود.

🔴اول اینکه در ازای ۸ روز کارکرد پرسنل تنها 4 روز استراحت برای آن ها در نظر گرفته شده است،که بدون پرواز به ۳ روز تقلیل می یابد  که با توجه به توضیحات فوق برای افراد ساکن و اقماری بسیار کم بوده و نمی تواند مفید  باشد
🔴دوم در صورت اجرای این طرح همه به اجبار ساکن شاغل شده و مقدار قابل توجهی از حقوق دریافتی کارکنان کم می شود و این امر نارضایتی و دلسردی را برای کارکنان به دنبال خواهد داشت.
🔴سوم میزان رفت و آمد پرسنل در جاده های خطرناک و پرپیچ و خم منطقه زیاد می شود که این خود عامل خستگی و ناراحتی برای پرسنل شده است.
🔴چهارم در حالی که به دلیل آلودگی منطقه و محرومیت و کمبود امکانات درمانی و عدم وجود امکانات رفاهی مناسب آن تمام شرکت ها سعی در دور نگه داشتن پرسنل از منطقه دارند مانند فازهای گازی و برخی مجتمع های پتروشیمی که برنامه یک هفته کار و یک هفته استراحت یا 2 هفته کار و دو هفته استراحت دارند ، پتروشیمی دماوند با اجرای این برنامه سعی در اسکان اجباری پرسنل در منطقه دارد.
🔴پنجم به دلیل آمار بالای مهاجرت به عسلویه و شهرهای اطراف به دلیل موقعیت کاری ، هزینه های اسکان و زندگی در این منطقه به شدت بالا رفته و خانه های سازمانی جوابگوی این همه پرسنل نبوده و  همین امر مشکلات زیادی را برای کارکنان به وجود آورده است.

پرسنل این شرکت تاکنون از تجمیع و یا اعتصاب و هرگونه حرکتی که باعث جلب نظر مسولین شود،خودداری کرده اند و سعی کرده اند با مذاکره و نامه نگاری مدیران این شرکت را منصرف کنند.ولی ادامه این برنامه ممکن است از صبر و تحمل کارکنان خارج شده و عواقب ناخواسته  ای به دنبال داشته باشد عدم توجه به درخواست های به حق کارکنان در بلند مدت می تواند علاوه بر اینکه حس دلسوزی نسبت به کار را در میان کارکنان کمرنگ تر نماید ،عواقب خطرناکی را نیز در پی داشته باشد.