امروز که در صنعت پتروشیمی حرفی برای گفتن داریم، بخش بزرگی از پیشرفت در این صنعت را مدیون گاز ارزانی میدانیم که در اختیار مجتمع های پتروشیمی قرار گرفته است.
متأسفانه به دلیل ساختار غلط ساماندهی انرژی نصف سال بیش از نیمی از زیر ساخت های برق کشور بیکار است و همچنین در بحث صنعت گاز بیش از نیمی از سال مازاد گاز داریم و این موضوع کشور را با ناترازی در گاز رسانی مواجه کرده است.
از سوی دیگر طی چهار سال گذشته تا کنون با شتاب بسیار زیاد در تغییرات فناوری مواجه بودیم که این موضوع تا مقدار زیادی تصمیم گیری های غلطی را توسط مسئولین و فعالین حوزه انرژی به همراه داشته است.
اگر میخواهیم مازاد برق را صادرات بکنیم نیاز به مسیر های انتقال بیشتری داریم و این حوزه نیاز به سرمایه گذاری در احداث مسیر انتقال جدید است برای کشور هایی غیر از عراق، افغانستان و پاکستان.
من به این باور هستم که اکنون با تغییر سیاست های انرژی در دنیا مواجه هستیم و اگر میخواهیم برای آینده جایگاه خودمان را در انرژی جهانی تثبیت کنیم نیاز داریم به؛ ساماندهی بازار، تغییر سیاستگذاری های انرژی، سرمایه گذاری در کشتی های فله بر و توجه به ساخت مسیر های نفتی با همسایگان از طریق شاهراه ارتباطی و خط لوله.
متأسفانه کشور ما سالهاست که به دلیل برخوردار بودن از تحریم های سخت علیه شبکه فروش محصولات پتروشیمی و همچنین غافل ماندن در نظم نوین نظام مالی و بانکی دنیا و بی بهره ماندن از مقررات آن باید از یکسری تغییرات بنیادی استقبال کنیم.
یکی از این تغییرات بنیادی سمت و سو گرفتن ارز های دیجیتال و اثبات جایگهش در سالهای گذشته است.
تقریباً از سال 1398 شرکت های پتروشیمی به صورت محدود در ازای صادرات محصولات پتروشیمی ارز های دیجیتال دریافت کردند اما به خاطر نوسانات بالای این بازار و به رسمیت نشناختن این ارز های دیجیتال توسط بانک مرکزی ما این روال تسویه یک مقدار سخت و دست نیافتنی شد.
طی دو سال گذشته همزمان با پیشرفت تولید و صادرات محصولات پتروشیمی تحریم های سخت تری علیه شبکه فروش و شرکت های که با پتروشیمی های ایران کار میکنند اعمال شد و این عامل مزید بر علت شد که شرکت های پتروشیمی طبق شرایط مشخص مقداری از ارز های حاصل از صادرات را به صورت ارز های دیجیتال به خصوص ( باینانس، بیت کوین ، اتریوم و..) دریافت میکنند.
همچنین باید بگویم از سال ۲۰۲۰ تاکنون بیش از ۱۱ میلیارد دلار تعامل ارز های دیجیتال را در صنعت پتروشیمی شاهد بودیم؛ همچنین اعتقاد دارم اگر دولت تمرکز خود را روی ساماندهی کردن قرارداد های بین الملل در راستای همگام سازی با ارز های دیجیتال بگذارد شاهد بازگشت ارز در سریع ترین زمان و به قیمت روز جهانی خواهیم بود.
متأسفانه به دلیل ساختار غلط ساماندهی انرژی نصف سال بیش از نیمی از زیر ساخت های برق کشور بیکار است و همچنین در بحث صنعت گاز بیش از نیمی از سال مازاد گاز داریم و این موضوع کشور را با ناترازی در گاز رسانی مواجه کرده است.
از سوی دیگر طی چهار سال گذشته تا کنون با شتاب بسیار زیاد در تغییرات فناوری مواجه بودیم که این موضوع تا مقدار زیادی تصمیم گیری های غلطی را توسط مسئولین و فعالین حوزه انرژی به همراه داشته است.
اگر میخواهیم مازاد برق را صادرات بکنیم نیاز به مسیر های انتقال بیشتری داریم و این حوزه نیاز به سرمایه گذاری در احداث مسیر انتقال جدید است برای کشور هایی غیر از عراق، افغانستان و پاکستان.
من به این باور هستم که اکنون با تغییر سیاست های انرژی در دنیا مواجه هستیم و اگر میخواهیم برای آینده جایگاه خودمان را در انرژی جهانی تثبیت کنیم نیاز داریم به؛ ساماندهی بازار، تغییر سیاستگذاری های انرژی، سرمایه گذاری در کشتی های فله بر و توجه به ساخت مسیر های نفتی با همسایگان از طریق شاهراه ارتباطی و خط لوله.
متأسفانه کشور ما سالهاست که به دلیل برخوردار بودن از تحریم های سخت علیه شبکه فروش محصولات پتروشیمی و همچنین غافل ماندن در نظم نوین نظام مالی و بانکی دنیا و بی بهره ماندن از مقررات آن باید از یکسری تغییرات بنیادی استقبال کنیم.
یکی از این تغییرات بنیادی سمت و سو گرفتن ارز های دیجیتال و اثبات جایگهش در سالهای گذشته است.
تقریباً از سال 1398 شرکت های پتروشیمی به صورت محدود در ازای صادرات محصولات پتروشیمی ارز های دیجیتال دریافت کردند اما به خاطر نوسانات بالای این بازار و به رسمیت نشناختن این ارز های دیجیتال توسط بانک مرکزی ما این روال تسویه یک مقدار سخت و دست نیافتنی شد.
طی دو سال گذشته همزمان با پیشرفت تولید و صادرات محصولات پتروشیمی تحریم های سخت تری علیه شبکه فروش و شرکت های که با پتروشیمی های ایران کار میکنند اعمال شد و این عامل مزید بر علت شد که شرکت های پتروشیمی طبق شرایط مشخص مقداری از ارز های حاصل از صادرات را به صورت ارز های دیجیتال به خصوص ( باینانس، بیت کوین ، اتریوم و..) دریافت میکنند.
همچنین باید بگویم از سال ۲۰۲۰ تاکنون بیش از ۱۱ میلیارد دلار تعامل ارز های دیجیتال را در صنعت پتروشیمی شاهد بودیم؛ همچنین اعتقاد دارم اگر دولت تمرکز خود را روی ساماندهی کردن قرارداد های بین الملل در راستای همگام سازی با ارز های دیجیتال بگذارد شاهد بازگشت ارز در سریع ترین زمان و به قیمت روز جهانی خواهیم بود.