طرح لردگان از نظر امکان تردد همکاران پتروشیمی یکی از مناطق سخت ومخصوصا دور از نظر دسترسی به لحاظ امکانات پروازی بود. نزدیکترین فرودگاه ها برای پرواز هوایی به این منطقه از سه شهر اصفهان، یاسوج و شیراز صورت می گیرد و برعکس مناطقی مثل عسلویه یا ماهشهر که پرسنل اعزامی فرود هواپیما مستقیما در منطقه عملیاتی اجرای پروژه می باشد ازنزدیکترین فرودگاه که یاسوج می باشد حدود  دو ساعت تردد زمینی هم باید راه پیموده شود تا به محل اجرای این طرح برسند. لردگان اما از یک ویژگی ممتاز برخوردار بود و آن اصالت خاص و دلسوزی مردم بومی آن منطقه بود. آنان با جان و دل از اجرای این طرح پتروشیمی در منطقه و محل زندگی خود استقبال کرده و مسئولین طرح هم انصافا سنگ تمام گذاشته و اکثر نیروهای مورد نیاز طرح را از افراد بومی به ویژه سه روستای نزدیک محل اجرای پروژه جذب کرده بودند. با مدیرعامل جدید این طرح که پس از جدایی من از روابط عمومی هلدینگ منصوب شده بود آشنایی ندارم ولی مدیرعامل قبلی آن را می شناختم مدیری که می توانست در زمره نیروهای جوان و آینده دار پتروشیمی و سرمایه های کشور برای توسعه این صنعت قرار داشته باشد.
در میان تمامی طرح های در دست اجرای هلدینگ خلیج فارس در مناطق مختلف کشور دو طرحی که برای مردم آن محل و امیدی که نسبت با آن داشتند دو طرح از جایگاه خاصی برخوردار بودند یکی طرح لردگان و دیگری طرح پتروشیمی ایلام.
بخوبی به یاد دارم یک روز پس از پایان جلسه پیشرفت طرح ها با مهندس نژادسلیم مدیرعامل (وقت) هلدینگ خلیج فارس صحبت کرده، در مورد ویژگی های مثبت مردم منطقه و صحبت هایی که با مردم و کارکنان بومی داشتم به ایشان توضیح می دادم. به وی گفتم با توجه به نگاه مثبت مردم و مسئولین منطقه کاش هلدینگ خلیج فارس شرایط آن را داشت تا طرح های دیگری نیز در آن منطقه احداث کند و ایشان مسائلی مانند کمبود زمین مسطح، سخت بودن راههای دسترسی جاده ای و ترانزیتی و از همه مهم تر آب را مطرح کرد که کمابیش آنها را می دانستم. نکاتی که همه آنها کاملا منطقی بود. اما در تاکید بر نظری که برای توسعه پتروشیمی در آن منطقه داشتم گفتم کاش مسئولین این منطقه را تشویق کنید با تعامل یکدیگر تسهیلات لازم از وزارت صنایع برای احداث صنایع تکمیلی و واحدهای پایین دستی پتروشیمی در این منطقه را اخذ کنند. این موضوع مخصوصا برای منطقه ایلام از این نظر شرایط مناسب تری داشت بیشتر قابل تحقق بود.
مردمی که در طول سفر به این دو منطقه با آنها ملاقات داشتم و از آن مهم تر همکاران بومی شاغل در این دو پروژه را به گونه ای خاص با صداقت، صادق و در یک کلام "اصیل" می دیدم و همیشه با خودم می گفتم مردم این دو منطقه ارزش هر کاری که بشود برای آنان انجام داد را دارند.
مردم لردگان و ایلام اکنون صاحب مجتمع پتروشیمی هستند و هر دو محل شایستگی آن را دارند تا به مدد همت مسئولین خود و تشویق سرمایه گذاران و تولیدکنندگان بخش خصوصی شرایط و تسهیلات لازم برای احداث واحدهای کم هزینه تر صنایع تکمیلی و پایین دستی پتروشیمی در این دو منطقه را فراهم نموده، علاوه بر کمک به رونق اقتصادی، زمینه اشتغال جوانان بومی و مستعد خود را نیز فراهم نمایند.