سال هاست دغدغه های زیست محیطی همگام با نشانه هایی از روشن فکری در ویترین افکار بیشتر جوامع به عنوان کالایی لوکس و فکری متمدنانه جلوه کرده است.

 به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "،  دغدغه هایی از جنس تغییر اقلیم، آلودگی هوا، خشکسالی هامون و هیرمند، ریز گردها و تکه تکه شدن جنگل های هیرکانی همه و همه تنها برای عرضه در مکالمات و سخنرانی میان همه مردمان وعلی الخصوص صاحبان قدرت به بازی گرفته می شود اما فکر و تلاشی برای حل بحران ها انها نمی شود. امروزه این ویترین شیک، پوششی است بر بحران ها و دغدغه های فانتزی، و  نمایشی است پوچ بر تارک بحران های زیست محیطی در سراسر دنیا و کشور ایران. سال هاست که سخنرانی های انتخاباتی ملی و بین الملی رنگ و بوی سبز اندیشیدن به خود گرفته و شعار های زیست محیطی چهره ای انسان دوستانه و دوستار محیط زیست از افراد به تزویر می کشد. اما چه کسی به درد/داد زمین خواهد رسید؟ زمینی که سال هاست درد بر روی درد آن تلنبار شده و حمایت از محیط زیست فقط در پشت تریبون ها بیداد می کند. 
طبق عادت هر ساله با شروع بهار پرگار بحران ها از نو شروع به چرخیدن کرده از کم آبی و تغییر اقلیم رسم می کند، به ریز گرد های جنوب می رسد، در تلاطم سیل ها و طوفان ها صیقل می یابد و با گذر از جنگل های تکه تکه شده هیرکانی شعاع درد ها را بیشتر و بیشتر می کند. اما این چرخه پرتکرار و همیشگی هر ساله بازیگری جدید به خود دیده و از بی تدبیری مردم و مسئولین گرفته تا تصمیمات ناتصمیم عمق درد ها را هم وسیعتر ترسیم می نماید، تا طبیعت التیام یافته از: هجوم گردشگر، تولید گازهای گلخانه ای و سکوت خبری مجوزهای نابجا و... در این روزهای سخت حاکم بر جهان به خود سوزی خود فکر کند، تا شاید همه دغدغه ها را در آتش زیر خاکستر بحران های زیست محیطی مدفون نماید. دغدغه هایی که به سبب تکرار برای مردمان و دولتمران عادی شده و چون موج سوار در هر برهه از زمان موج سواری می کنیم و با گذشتن از بحران در سکوت خبری به دنبال بحران جدید به انتظار می نشینیم. آری تاریخ و تکرار برای ما تجربه نمی شود و عبرت برای کتاب های تاریخ به یادگار می ماند تا روز جهانی محیط زیست امسال را هم با داغ جنگل های در آتش خاکستر شده جای جای این سرزمین عزیز به دفتر پر درد زمین اضافه کنیم و در انتظار تحقق شعار بی بدیل "جهش تولید، حفظ محیط زیست، برای توسعه ایران" برای سربلندی ایران عزیز سخت تر و سخت تر تلاش کنیم تا شاید حال زمین بهتر از حال زمان شود.