به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، هلدینگ خلیج فارس در نمایشگاه بین المللی نفت، گاز و پتروشیمی  سال 1393 شرکت نکرده بود. آن سال اداره کل روابط عمومی وزارت نفت برگزار کننده نمایشگاه بود و برای یک فضای 100 متری از ما مبلغ 100 میلیون تومان حق اسپانسری خواسته بود. مبلغی که مورد تائید مدیرعامل قرار نگرفت و باعث شد در آن نمایشگاه شرکت نکنیم. سال بعد یک تغییر به کمک ما آمد بود. مدیریت نمایشگاه بیستم را از وزارت نفت گرفته و به روابط عمومی شرکت ملی نفت واگذار کردند و حضور رئیس کل روابط عمومی این شرکت که از همکاران خوبم طی دوران حضور در شرکت پالایش و پخش فراوردههای نفتی بود و دیگر دوستان و همکاران سابق باعث شد بدون پرداخت چنین هزینه گزافی بتوانیم 132 متر غرفه را برای هلدینگ خلیج فارس در اختیار بگیریم.
 
 نمایشگاه ها همیشه بخش مهمی از حضور تبلیغاتی شرکت ها محسوب شده و همه شرکت ها به تناسب موضوع فعالیت خود در نمایشگاههای مختلف شرکت می کنند. آنچه در هلدینگ خلیج فارس و در رابطه با نمایشگاههای مختلف تجربه کردم  این واقعیت بود که برخلاف برخی مدیران سابق پتروشیمی از جمله مهندس نعمت زاده در مجموعه هلدینگ خلیج فارس حساسیت زیادی نسبت به حضور در نمایشگاه وجود نداشت. این موضوع پس از سه بار حضور مستقل هلدینگ خلیج فارس در نمایشگاه های نفت، ایران پلاست و محیط زیست برایم به قطعیت رسیده بود. اولین حضور مستقل ما در نمایشگاه ایران پلاست بود. رئیس کل وقت روابط عمومی پتروشیمی قبل از نمایشگاه تماس گرفت و اظهار داشت شرکت های خصوصی حاضر به حضور در دیگر سالن های نمایشگاه نیستند و از من خواست اگر ممکن است هلدینگ خلیج فارس به سالن 35 برود تا شرکت های خصوصی هم به دنبال ما به آن سالن بیایند. با این درخواست به دو دلیل موافقت کردم اول اینکه کار نمایشگاه به خوبی راه بیافتد و مشکل دوستان حل شود دوم اینکه اگر واقعا معتقدیم هلدینگ خلیج فارس خیلی بزرگ و معتبر شده در این نمایشگاه خودمان را ارزیابی کرده و ببینیم چقدر مورد توجه و استقبال سایر شرکت ها و بازدیدکنندگان قرار می گیریم.

اعتقادم این بود که این حضور مستقل می تواند تجربه خوبی باشد و از آن مهم تر جدا شدن از تمام شرکت های اصلی پتروشیمی می توانست نخست جای خالی ما در آن مجموعه را نشان داده و از سوی دیگر موجب ایجاد نقش محوری در سالن جدید شود. در حالی که همه شرکت های اصلی پتروشیمی در سالن های 7 و 8 قرار داشتند ما به سالن 35 و در میان شرکت های تولیدی رفتیم. روز اول مهندس نژادسلیم خیلی شاکی بود و می گفت آن سالن ها ابهت بیشتری دارند چون تمام شرکت های اصلی نفت آنجا هستند و وزیر نفت هم برای بازدید به آنجا آمده، به سراغ سالن ما نخواهد آمد. توضیحات در مورد اینکه ما آمده ایم در دل شرکت های تولیدی تا گره عدم ارتباط میان شرکت های تولیدی مان با آنها را باز کنیم برایش قانع کننده نبود.

گفتن از اصل مشتری مداری و اطلاع از نظر آنها هم کمکی نکرد. این بود که با حالت قهر به سالن 7 و 8 رفت. هنوز یک ساعت از شروع نماشگاه نگذشته بود که مهندس نعمت زاده وزیر صنایع به غرفه ما آمد در حال بازدید بود که تلفن زدم و به ایشان اطلاع دادم به سرعت خودش را به غرفه رساند و همراه وی توضیحات کاملی ارائه کرد. فردای آنروز مهندس شعری مقدم مدیرعامل پتروشیمی به محل غرفه آمد و پس از بازدید از غرفه و گفتگو با برخی مدیران غرفه های مجاور هلدینگ خلیج فارس در سالن 35 به اتفاق همراهان و مهندس نژادسلیم به طبقه بالا و اتاق مدیریت رفتند. در اتاق مدیریت نمایشگاه خطاب به آقای نژادسلیم گفت چه کار خوبی کردید که آمدید میان تولید کننده ها غرفه خود را برگزار کرده اید. ساعتی بعد نمایندگان کمیسیون های انرژی و صنایع مجلس برای بازدید آمدند و بسیار جالب بود که پس از حضور در نمایشگاه از ابتدا وارد سالن 35 و غرفه هلدینگ خلیج فارس شدند. بازدید آنها بیش از یک ساعت طول کشید و بسیاری از مدیران شرکت های حاضر در این سالن از مسائل و مشکلاتشان با نمایندگان بازدید کننده صحبت کردند. نمایندگان مجلس پس از بازدید از غرفه هلدینگ خلیج فارس و سایر غرفه های این سالن به سراغ سالن 7 و 8 رفتند ولی آقای نژادسلیم تمایلی به همراهی آنان نداشته و در سالن باقی ماندند. مدیرعامل هلدینگ خلیج فارس به بازدید و گفتگو با تک تک مدیران شرکت های خصوصی حاضر در این سالن پرداخته با دقت مسائل آنان به ویژه برای تامین مواد اولیه از شرکت های زیرمجموعه هلدینگ را شنیده تاکید می کرد موارد خاص را یادداشت کنیم تا پیگیری کنند.

نمایشگاه محیط زیست:
 اتفاق جالب در رابطه با نمایشگاه ها چند ماه بعد رخ داد. نمایشگاه محیط زیست در پیش بود و در جلسه ای که با روسای HSE شرکت های هلدینگ داشتم به آنها  گفتم هر طور تصمیم بگیرند عمل خواهیم کرد. رئیس HSE شرکت ملی صنایع پتروشیمی میهمان جمع مسئولین HSE هلدینگ بود و اصرار داشت به صورت مشترک شرکت کنیم. در نهایت نظر جمعی بر این شد که همراه با NPC باشیم ما هم روال انجام کار را برای حضور در یک فضای 250 تا 300متری مشترک با NPC طراحی و پیش بینی کردیم. برنامه ریزی های لازم انجام شد و روند اجرای کار را مکتوب کرده برای مهندس نژادسلیم فرستادم . وی که تازه  از نمایشگاه عرب پلاست آمده بود پس از دریافت نامه مرا صدا کرد و گفت از این پس می خواهم غرفه هلدینگ مستقل باشد باید برویم در دل شرکت هائی که می توانند مشتری های اصلی ما باشند و محصولاتمان را بخرند. شرکت هایمان نیز فقط در نمایشگاه هایی می توانند مستقل شرکت کنند که هلدینگ حضور نداشته باشد. نظر مدیرعامل را به رئیس HSE هلدینگ اطلاع داده و نمایشگاه محیط زیست را از پتروشیمی جدا کرده، برای هریک از شرکت ها فضای مستقلی طراحی کردیم که در عین حال همه آنها به یک VIP بزرگ در وسط غرفه راه پیدا می کردند. در پایان نمایشگاه و برای مراسم اختتامیه در میان 200 شرکت صنعتی حاضر در نمایشگاه از جمله چهار شرکت اصلی وزارت نفت تنها شرکتی شدیم که توانست لوح تقدیر و تندیس برترین غرفه را دریافت کند. انتظار این موفقیت را نداشتیم و در روحیه همکاران خیلی موثر بود. یادم می آید رئیس اچ اس ای هلدینگ گفت مدیر اچ اس ای پتروشیمی آمده و با طعنه گفته "خب آخرش توانستید بروید با هدیه و کادو تندیس غرفه برتر را هم بگیرید"! بعد از پایان نمایشگاه موضوع را به نژادسلیم گفتم او تاکید کرد قضیه را جدی نگیریم و به این صحبت ها اهمیت نداده کار خودمان را دنبال کنیم.

بیستمین نمایشگاه نفت، گاز و پتروشیمی:
بیستمین نمایشگاه بین المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی سومین حضور مستقل هلدینگ خلیج فارس در یکی از نمایشگاههای معتبر و پر مخاطب بود. این نکته را اضافه کنم که در این فاصله ما در نمایشگاه های
سرمایه گذاری و انرژی کیش هم شرکت کرده بودیم اما آن نمایشگاه ها خیلی معتبر و پر مخاطب محسوب نشده و بیشتر به عنوان نمایشگاه های جانبی برگزار شده در حاشیه یک همایش ها محسوب می شدند.

هلدینگ خلیج فارس در نمایشگاه نفت سال 1393 شرکت نکرده بود. آن سال اداره کل روابط عمومی وزارت نفت برگزار کننده نمایشگاه بود و برای یک فضای 100 متری از ما مبلغ 100 میلیون تومان حق اسپانسری خواسته بود. مبلغی که مورد تائید مدیرعامل قرار نگرفت و باعث شد در آن نمایشگاه شرکت نکنیم. این بار اما یک تغییر به کمک ما آمد بود. مدیریت نمایشگاه بیستم را از وزارت نفت گرفته و به روابط عمومی شرکت ملی نفت داده بودند و حضور رئیس کل روابط عمومی این شرکت که از همکاران خوبم طی دوران حضور در شرکت پالایش و پخش فراوردههای نفتی بود و دیگر دوستان و همکاران سابق باعث شد بدون پرداخت چنین هزینه گزافی بتوانیم 132 متر غرفه را برای هلدینگ خلیج فارس در اختیار بگیریم.

در اوایل کار همزمان با آنکه مجبور بودیم به فکر کار کردن باشیم باید تلاش می کردیم حاشیه ها را نیز مدیریت کنیم و اگر در این رابطه دقت لازم را به کار نمی بردیم ممکن بود دچار مشکل شویم. این احساس را کسانی درک می کنند که در ان سال ها در هلدینگ خلیج فارس مسئولیتی را بر عهده داشته اند. در آن سال نمایشگاه را حول چهار محور 1)بازرگانی، 2)سرمایه گذاری، 3)تولید و طرح ها و 4) خدمات فنی-مهندسی، پشتیبانی و آموزشی تقسیم بندی کرده بودیم. در بخش بازرگانی، کارشناسان بازرگانی شرکت های تولیدی به همراه همکاران مدیریت بازرگانی هلدینگ و کارشناسان شرکت های بازرگانی پتروشیمی و اسپک حضور داشتند. بخش سرمایه گذاری را کارشناسان شرکت NPCI و یک نفر نماینده شرکت پترول پوشش می دادند و در بخش تولید و طرح ها کارشناسان مدیریت های تولید و طرح های هلدینگ حضور داشتند. در بخش خدمات فنی - پشتیبانی شرکت های مدیریت توسعه پتروشیمی، ره آوران فنون پتروشیمی، عملیات غیر صنعتی ماهشهر و عملیات غیر صنعتی پازارگاد از مجموعه هلدینگ حضور داشتند و قرار بود خدمات خود را به سایر شرکت ها عرضه کرده و برای شرکت متبوع خود بازاریابی و معرفی لازم را داشته باشند.

ایراد آقای نژادسلیم از ابتدای طراحی غرفه شروع شد او می گفت باید از تمام روابط عمومی ها برای طراحی غرفه نظر می گرفتیم و من گفتم با روابط عمومی ها در مورد محورها هماهنگی و جلسه مشترک داشته ایم ولی نوع و طراحی غرفه را با مدیران ستاد و در جلسات کارگروه نمایشگاه نهائی کرده ام زیرا طبق نظر خودش قرار شده بود در مورد نمایشگاه از مدیران بازرگانی شرکت ها نظرخواهی شود. بحث اصلی من با ایشان این نکته بود که گروه بازرگانی بهره برداران ما از نمایشگاه هستند و تاکید داشتم اگر یکی از شرکت های حاضر در نمایشگاه بتواند حتی به یک تفاهم و تعامل برای اجرای یک کار برسد می توانیم بگوئیم در نمایشگاه امسال موفق عمل کرده ایم وگرنه اینکه بیائیم شرکت های تولیدی مان را ردیف کرده نمایشی داشته باشیم که در پایان خودمان هم ندانیم هدفش چه بوده فایده ای برایمان نخواهد داشت. ترکیب رنگ غرفه را بنفش و زرد در نظر گرفته بودیم که خیلی شیک بود ولی ایشان از آن راضی نبود چهار رنگ دیگر با ترکیب آبی و قرمز، آبی و زرد، آبی و سبز و آبی و نارنجی را تهیه کردیم تا طبق خرد جمعی که مهندس به آن اصرار داشت رنگ را تغییر دهیم. تعدادی از مدیران رنگ زرد و آبی را پسندیدند و دو نفر هم همان بنفش را ترجیح دادند. علیرغم اینکه بنفش را بهتر می دانستم ترکیب رنگ آبی و زرد استفاده را نهائی کردیم.

آن نمایشگاه هم با تمام سختی هایش به خیر و خوشی به پایان رسید تا بتدریج درک مشترکمان برای حضور در نمایشگاه های بعدی بیشتر شود. هرچند توانسته بودیم با نظر نژادسلیم به یک طرح مشترک برای ارائه در تمامی نمایشگاه برسیم ولی هر نمایشگاه واقعا دغدغه های خاص خودش را داشت که مجبور بودیم به دقت همه نکات ریز و درشت آن به ویژه هماهنگی های لازم برای حضور مدیران عامل و کارشناسانی که به نمایشگاه اعزام می شدند را به دقت در نظر داشته و انجام دهیم.

در این نمایشگاه و نمایشگاههای بعدی جدولی از برنامه حضور مدیران عامل و مدیران ارشد ستاد در غرفه تهیه کرده، از تمامی مدیران ستاد و مدیران عامل شرکت های زیرمجموعه می خواستیم تا طبق جدول تنطیمی علاوه بر حضور آزاد برای بازدید از نمایشگاه حتما در نوبت هایی که برای آنان برای حضور و گفتگو با شرکت های خاص یا خبرنگاران در نظر گرفته می شود (معمولا دو نوبت نیم روزه طی روزهای برپایی نمایشگاه برای یک صبح و یک بعد از ظهر) حتما حضور داشته باشند که همیشه با لطف و همکاری آنان همراه می شد.