به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "
نفت ما"،کشورهای دنیا آماده رقابت برای تامین گاز طبیعی در سال جاری میشوند که به معنای ادامه هزینههای بالا برای مصرفکنندگان و کارخانهها در اروپای تشنه انرژی و ریسک بیرون رانده شدن کشورهای نوظهور فقیرتر از بازار، به دلیل گرانی قیمتها است.
برای اولین بار از زمان آغاز بحران انرژی که با جنگ روسیه و اوکراین برانگیخته شد، اروپا با خطر شکست در تحقق اهداف ذخیره سازی گاز برای زمستان آینده مواجه است که زمینه را برای یک دور دیگر شرایط دشوار تامین گاز مورد نیاز پیش از آغاز فعالیت پروژههای جدید گاز طبیعی مایع (الانجی) در سال آینده، فراهم میکند.
در حالی که اروپا ذخایر گاز کافی برای پشت سر گذاشتن این زمستان را دارد و قیمتها از ابتدای سال کاهش یافته است، ذخایر گاز به دلیل هوای سردی که آخر هفته، سراسر این قاره را فرا گرفت، کاهش یافته است. گزینههای عرضه از ابتدای سال جاری که تحویل گاز روسیه از طریق اوکراین پس از پایان توافق ترانزیت میان دو کشور همسایه، متوقف شد، محدودتر شده است.
فرانسیسکو بلانچ، استراتژیست کالا در بانک امریکن گفت: مطمئنا، امسال، شکاف انرژی در اروپا وجود خواهد داشت. این به معنای آن است که تمام ظرفیت جدید الانجی که امسال در سراسر جهان وارد بازار میشود، برای جبران عرضه کمتر گاز روسیه به اروپا خواهد رفت.
به گفته سائول کاونیک، تحلیلگر انرژی شرکت MST Marquee در سیدنی، برای پوشش تقاضای پیشبینی شده، اروپا باید سالانه ۱۰ میلیون تن الانجی اضافی وارد کند که حدود ۱۰ درصد بیشتر از سال ۲۰۲۴ است. پروژههای صادراتی جدید در آمریکای شمالی میتوانند به تسهیل محدودیت عرضه در بازار کمک کنند، اما این به سرعت افزایش تولید کارخانههای الانجی بستگی دارد.
رقابت نابرابر خریداران
با گزینههای کمتری برای تامین گاز و ذخیره مجدد برای زمستان آینده، اروپا به محمولههای الانجی نیاز خواهد داشت و برای خرید آنها با آسیا که خانه بزرگترین مصرفکنندگان جهان است، رقابت خواهد کرد. بر اساس نحوه شکلگیری تقاضا، رقابت برای خرید، قیمتها را بالاتر از توان مالی کشورهایی مانند هند، بنگلادش و مصر میبرد و بر بهبود اقتصادی آلمان تاثیر منفی میگذارد.
معاملات آتی گاز در اروپا که معمولا بر قیمتهای الانجی آسیایی نیز تاثیر میگذارد، همچنان حدود ۴۵ درصد بیشتر از مدت مشابه سال گذشته است و قراردادها، در سال ۲۰۲۵ تاکنون، حدود سه برابر سطح قبل از بحران، معامله میشوند.
یافتن منابع جایگزین تامین گاز برای همه شرکتها و صنایع آسان نیست. این امر، به خصوص برای آلمان دشوار است که قبل از آغاز جنگ روسیه در اوکراین در سال ۲۰۲۲، برای تامین بیش از نیمی از گاز مورد نیاز خود، به روسیه متکی بود.
با توجه به اینکه بخش تولید این کشور با هزینههای بالاتر کار میکند، امنیت انرژی به یک موضوع اصلی در انتخابات زودهنگام ۲۳ فوریه این کشور تبدیل شده است. حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان، در نظرسنجیها رتبه دوم را دارد که ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که این حزب میخواهد واردات ارزان قیمت گاز مسکو از خط لوله را احیا و رقابت تولید را تقویت کند. کسانی که از توانایی اروپا برای پرداخت قیمت سنگین گاز ضرر میکنند، کشورهای در حال توسعه آسیا خواهند بود و برخی از محمولهها در حال حاضر برای بهره مندی از نرخ های بالاتر، به مقصد اروپا تغییر مسیر یافتهاند.
این وضعیت مشابه در آمریکای جنوبی است. برزیل برای جبران تولید ضعیف برق آبی پس از یک دوره خشکسالی، تقلا میکند و آرژانتین ممکن است برای فصل گرمایش آینده خود، به رقابت برای الانجی کشیده شود.
مصر نیز در وضعیت آسیب پذیری قرار دارد. طبق دادههای ردیابی کشتی که توسط بلومبرگ گردآوری شده است، این کشور در سال گذشته که با خاموشی تابستانی دست و پنجه نرم میکرد، از صادرکننده الانجی، به واردکننده آنتبدیل شد و بازار را غافلگیر کرد و خرید را به بالاترین سطح از سال ۲۰۱۷ رساند. این کشور ممکن است هنوز به دهها محموله در سال جاری، برای سپری کردن گرمای تابستان نیاز داشته باشد.
فرصت طلایی فروشندگان گاز مایع
برای فروشندگان الانجی که در حال حاضر از مزایای قیمتهای بالاتر بهره میبرند، این فشار، فرصتهایی را ایجاد میکند. به گفته اوگان کوزه، مدیرعامل شرکت مشاوره اکسنچر، در برخی موارد، تولیدکنندگان الانجی ممکن است بتوانند ظرفیت صادرات را مشابه افزایش صادرات که در سال بحرانی ۲۰۲۲ اتفاق افتاد، افزایش دهند.
این چشم انداز تا حد زیادی به سرعت راهاندازی تاسیسات تولید جدید بستگی دارد. به گفته لورا پیج از شرکت داده انرژی کپلر، سال گذشته، رشد ناچیز بود زیرا مصر صادرات را متوقف کرد و تولید کارخانه جدید «آرکتیک الانجی ۲» روسیه در قطب شمال، به دلیل تحریمهای آمریکا، متوقف شد.
این امر آمریکا را در کانون توجه قرار میدهد. بزرگترین صادرکننده الانجی جهان، سالهاست که اروپا را از کمبود گاز نجات میدهد و این پیام احتمالا پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ بلندتر میشود. او قبلا تهدید کرده است که اگر اروپا انرژی بیشتری از آمریکا خریداری نکند، تعرفههای بیشتری اعمال خواهد کرد.
طبق گزارش کپلر، انتظار میرود امسال صادرات الانجی آمریکا، حدود ۱۵ درصد افزایش یابد، زیرا راه اندازی مرحله سوم توسعه کارخانه «کورپوس کریستی» شرکت «چینر انرژی» در تگزاس و راه اندازی کارخانه «پلاکماینز» شرکت «ونچر گلوبال الانجی» در لوییزیانا، به تدریج، ۳۰ میلیون تن در سال، به تولید سالانه آمریکا اضافه خواهد کرد. البته، شرکت «چینر انرژی» هشدار داده است افزایش تولید در سال جاری نسبتا کند خواهد بود.
در روسیه که هنوز دومین منبع بزرگ اروپا برای الانجی است، مسئله اصلی این خواهد بود که آیا این کشور میتواند صادرات خود را پس از تحریمهای اخیر آمریکا بر دو تاسیسات کوچکتر، حفظ کند یا خیر. به گفته کلودیو استیویر، مشاور انرژی و عضو هیئت علمی مرکز بینالمللی حقوق بشر IHRDC در بوستون، تحریمهای غرب پروژه بزرگ «آرکتیک الانجی۲» را متوقف کرده و بر تهیه تجهیزات کلیدی و تجهیزات خدماتی تاثیر گذشته و تکمیل کامل آن را دو تا سه سال عقب انداخته است.
بر اساس یادداشت آنتونی یوئن و دیگر تحلیلگران در شرکت سیتی گروپ، ترامپ که قول داده است به جنگ روسیه در اوکراین پایان دهد، میتواند چشمانداز کلی بازار را نیز تغییر دهد، به خصوص اگر توافق صلح، همانطور که انتظار میرود شامل انرژی باشد. صادرات گاز روسیه از طریق خط لوله از طریق اوکراین، ممکن است در نهایت در سال ۲۰۲۵ ادامه یابد.
در حال حاضر، آسیا منابع کافی برای واگذاری محمولههای الانجی به اروپا دارد. واردکنندگان الانجی چین، محمولههای خود را برای تحویل تا ماه مارس مجددا میفروشند و تا حد زیادی خرید از بازار نقدی را که قیمتها در آن بالا میرود، متوقف کردهاند. واردکنندگان گاز هندی به جایگزینهای ارزانتری روی آوردهاند، در حالی که بنگلادش مجبور شده پس از بالا بودن قیمتهای پیشنهادی، مناقصههای خرید را کمتر کند. مصر به گازوئیل روی آورد.
اگرچه آب و هوای معتدل آسیا، باعث شده تا تقاضا کمتر شود، اما بازارهای دچار محدودیت عرضه، خطر نوسانات ناشی از تغییرات اقلیمی ناگهانی یا مشکلات عرضه را افزایش میدهد.
بر اساس گزارش بلومبرگ، اختلالات تولید در کارخانههای صادراتی استرالیا به مالزی در سال گذشته نشان داده که بخش تولید چقدر آسیب پذیر است. اما دورنمای عرضه، مایه آسودگی خاطر است. از سال ۲۰۲۶ به بعد، پروژههای دچار تاخیر، قرار است در نهایت صادرات گاز مایع را آغاز کنند. قرار است ۱۷۵ میلیون تن عرضه جدید تا سال ۲۰۳۰، از آمریکا و قطر وارد بازار شود. این عرضه جدید میتواند باعث فشار نزولی بر قیمتها شود و مشتریانی را که امسال بیرون رانده شدند، به بازار برگرداند.