اخیرا لیستی از کارکنانی که در اصطلاح خود ساخته مدیریت منابع انسانی " بانک نیرو" نام گرفته میان کارکنان آن مجموعه دست به دست می شود که شامل تعدادی حدود بیست و دو نفر از کارکنان بلاسمت هلدینگ خلیج فارس می باشد.

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"، اخیرا لیستی از کارکنانی که در اصطلاح خود ساخته مدیریت منابع انسانی " بانک نیرو" نام گرفته میان کارکنان آن مجموعه دست به دست می شود که شامل تعدادی حدود بیست و دو نفر از کارکنان بلاسمت هلدینگ خلیج فارس می باشد. کارکنانی که اکثر آنان نیروهای رسمی، با تجربه و با سابقه مدیریتی در شرکت های مختلف پتروشیمی می باشند. در این لیست نام افراد شناخته شده ای از کارشناسان باتجربه گرفته تا مدیران عامل خوشنام و موفق شرکت های پتروشیمی قابل مشاهده است. 
نکته مهم و قابل تامل این است که اکثر افراد ذکر شده در این لیست کسانی هستند که در زمان مدیریت سابق هلدینگ خلیج فارس از کار برکنار و عملا بلاسمت شده و عمدتا افرادی خارج از سازمان، بیگانه با پتروشیمی و البته آشنا یا معرفی شده توسط دوستان و آشنایان تیم مدیریت قبلی به جای آنها بر سر کار آمده بودند! ولی موضوع بسیار تاسف آور اقدام مدیریت منابع انسانی هلدینگ خلیج فارس در این ارتباط می باشد. همراهی این مدیریت به گونه ای بوده که اکثر کارکنان این مجموعه مدیر منابع انسانی و برخی مسئولین این مدیریت را در مشکلات ایجاد شده در هلدینگ خلیج فارس به اندازه مدیرعامل وقت آن مقصر دانسته و اعتقاد دارند در برخی موارد این مدیر منابع انسانی بوده که راهکارهای صورت گرفته به ضرر نیروها را پیش پای مدیرعامل سابق می گذاشته است.



در تاریخ آمده پس از سقوط آلمان نازی و محاکمه برخی سران این حزب آیشمن در دفاع از خودش گفته بود من یک مهره بودم، اگر من نمی‌کردم فرد دیگری این کار را می‌کرد! به این ترتیب جنایت‌های خودش را بر گردن ساختار می‌اندازد.  
مقاله‌ای تحت عنوان «دست‌های آلوده» به ‌قلم مایکل والتزر وجود دارد که نویسنده در آن می‌گوید، افراد مسئول همه مسائل را بر گردن ساختار می‌اندازند تا از خود سلب مسئولیت کنند. اما بالاخره باید پرسید پس این اتفاقات کار چه کسی بوده است؟ نمی‌شود کسی را مستثنی کرد. باید به نقش هر فرد به اندازه خودش بها داد.
بی شک مدیر منابع انسانی هلدینگ خلیج فارس از مقایسه عملکرد خود با آیشمن گله مند خواهد شد ولی حقیقت این روزهای هلدینگ خلیج فارس و مشکلات پیش آمده برای کارکنان به سان آینه ای است که هرآنچه بوده و هستیم را به ما نشان داده و راه گریزی از آن نیست اینکه برای اقدام های صورت گرفته به زیان جمعی زیادی از همکاران خویش توجیهات متعدد آورده و گاهی برخی را به پل صراط حواله دهیم چیزی از نتایج تاسف بار تصمیم ها و اقدام های دارای نتایج تاسف بار ما در سازمان نمی کاهد.