سبد محصولات گروه گسترش نفت و گاز پارسیان طیف وسیعی از محصولات اولیه، واسطه ای و نهایی حوزه پتروشیمی و پالایشگاهی را در بر می گیرد. در حال حاضر سهم تولید سالانه ۵ میلیون و ۴۵۲ هزار تن اوره، ۳ میلیون و ۴۴۰ هزار تن آمونیاک، ۳ میلیون ۴۰۰ هزار تن متانول در حوزه پتروشیمی و ظرفیت تولید بیش از ۴۹۰ هزار بشکه در روز انواع فرآورده های پالایشگاهی در اختیار این گروه قرار دارد.
تاریخ انتشاردوشنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۰ - ۰۷:۲۴
کد مطلب : ۱۴۰۹۰۹
مدیر عامل "نفت و گاز پارسیان" در گفت‌وگو با "نفت ما" خبر داد:
بازدهی ۷۵ درصدی نماد پارسان در بورس در سال ۱۴۰۰
مهدی قدیری رازلیقی
دکتر «وحید محمودی» مدیرعامل گروه گسترش نفت و گاز پارسیان در گفت و گو با "نفت ما" با اشاره به این که "نفت و گاز پارسیان" در لیست 5 شرکت برتر ایرانی قرار داشته از سهامداری عمده این گروه در صنایع پتروشیمی و پالایشی کشور خبر داد . وی از طراحی و اجرای 12 میلیارد یورو پروژه در "نفت و گاز پارسیان" خبر داد که در این میان مگاپروژه 3.5 میلیارد یورویی "کیان" به خاطر ایجاد ارزش افزوده شایان توجه است. محمودی، پروژه های زیر را به عنوان مهمترین پروژه های در حال توسعه دیگر نفت و گاز پارسیان نام برد: ساخت پالایشگاه میعانات گازی سیراف و تامین مالی خارجی و داخلی آن، اجرای پروژه زیست محیطی همت با همکاری پردیس برای تولید 1 میلیون تن اوره در سال، تحقق زنجیره ارزش افزوده متانول با پروژه ستاره پارسیان، افزایش 660 هزار تنی تولید اوره کشور با فاز 2 پتروشیمی کرمانشاه، تامین كیسه های پروپیلن مورد نیاز مجتمع های پتروشیمی نفت و گاز پارسیان، پروژه های کیفی سازی (ارتقاء کیفیت) فرآورده های پالایشی پالایشگاه های تبریز و شیراز، ساخت "پارس فرآیند شیراز" به عنوان فاز 2 پالایشگاه شیراز.
وی از برنامه واگذاری سهام شرکتهای پتروشیمی زیرگروه نفت و گاز پارسیان به خود شرکتها خبر داد و اعلام کرد که عمده تغییرات مدیریتی شرکتهای زیرمجموعه به خاطر قانون منع بکارگیری بازنشستگان بوده است.
محمودی؛تعریف ساختار جدید سازمانی نفت و گاز پارسیان، قیمتگذاری واحد شرکتهای زیر مجموعه نفت و گاز پارسیان،
به حاشیه راندن دلال ها، تنوع بخشی به بازار صادراتی محصولات در اروپا و آمریکای لاتین، مخالفت با تمرکز در فروش به خاطر بروز فساد و ناکارآمدی، افزایش 120 درصدی سود خالص نفت و گاز پارسیان، افزایش سرمایه در شرکتهای زیر مجموعه نفت و گاز پارسیان، بازدهی 74 درصدی نماد پارسیان در بورس (پارسان ) در سال 1400 و تشکیل انجمن اوره سازان را از جمله اقدامات و مهمترین دستاوردهای مدیریتی خود در نفت و گاز پارسیان برشمرد.
مدیر عامل نفت و گاز پارسیان همچنین از عدم النفع سالیانه500 میلیون دلاری تاکنون بابت مطالبات اوره ای از دولت خبر داد و خواستار تهاترگاز سوخت و گاز خوراک بابت اوره تحویلی و یا گنجاندن بندی در بودجه جهت پرداخت این مطالبات شد.
"نفت و گاز پارسیان" همواره جزو 5 شرکت برتر ایرانی است
محمودی در خصوص جایگاه هلدینگ نفت و گاز پارسیان در میان شرکتهای ایرانی اظهار داشت: هلدینگ نفت و گاز پارسیان به عنوان یکی از هلدینگ های بزرگ حوزه نفت و گاز پتروشیمی در کشور، ایفای نقش می کند و در بین هلدینگ های پتروشیمی در رتبه دوم پس از هلدینگ صنایع پتروشیمی خلیج فارس قرار داشته و در رتبه بندی سالانه سازمان مدیریت صنعتی، همواره جزو 5 شرکت برتر ایرانی قرار دارد. یک ویژگی که "نفت و گاز پارسیان"نسبت به سایر هلدینگ ها دارد، اینست که هم پتروشیمی دارد و هم پالایشگاه. مجموعه نفت و گاز پارسیان به لحاظ سهامداری چه غیر مستقیم از طریق شرکت سرمایه گذاری غدیر و چه مستقیم از طریق "ساتا"، 80 درصد سهام به بازنشستگان نیروهای مسلح تعلق داشته و 17 درصد هم به صورت شناور در بورس عرضه شده است. بنابراین به لحاظ سهامداری و قوانین حاکم بر ساختار سازمانی، "نفت و گاز پارسیان" خصوصی محسوب می شود و دولت سهامدار آن نیست و ما بودجه ای از دولت نمی گیریم و ارتباط سهامداری با دولت نداریم و طبیعتا چون سهامدار اصلی ما، سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح است، ارتباط وسیعی بوده است. با وزارت نفت و وزارت دفاع به لحاظ حوزه تخصصی و ماموریتی داریم و همواره تلاش مان براین بوده که با همه بخشها از جمله این دو وزارتخانه تعامل داشته باشیم.
سهامداری عمده "نفت و گاز پارسیان" در صنایع پتروشیمی و پالایشی کشور
مدیرعامل گروه گسترش نفت و گاز پارسیان در خصوص حوزه فعالیت این شرکت افزود: در حوزه پتروشیمی؛ پتروشیمی پردیس، پتروشیمی کرمانشاه، پتروشیمی شیراز، و سهامداری پتروشیمی خراسان حوزه اصلی فعالیت این هلدینگ در زمینه تولید اوره است که عملاً مدیریت بازار تولید و عرضه اوره را بر عهده داشته و حدود 65 درصد اوره کشور را مجموعه ما تولید می کند.
در حوزه پلیمری؛ پتروشیمی تبریز را داریم و سهامدار مجموعه های متعددی دیگری هستیم از جمله پتروشیمی پارس که ما به همراه شرکت سرمایه گذاری غدیر 37 درصد سهام را داریم که جایگاه ویژه ای است. شرکت دیگر پتروشیمی زاگرس است. همچنین مجموعه پارسیان بهمراه شرکت شستان سهام مدیریتی شرکت انرژی دماوند که بزرگترین تولید کننده یوتیلیتی مورد نیاز فاز دوم پتروشیمی عسلویه می باشد را بر عهده دارد.
ما همچنین سهامدار عمده پالایشگاه تبریز و پالایشگاه شیراز بوده و در پالایشگاه بندرعباس 15 درصد سهم داریم. بنابراین در حوزه پالایشگاهی هم حضور داریم. این شرکتها، شرکتهای بهره برداری ماست که همانطور که ملاحظه میشود هم شرکت اوره ای در بین آنهاست و هم غیر اوره ای که همگی از نظر میزان تولید و رکوردهای تولید و میزان فروش و شرایط مالی، در شرایط وضعیت خیلی خوبی قرار دارند.
تعریف 12 میلیارد یورو پروژه در "نفت و گاز پارسیان"/ مگاپروژه 3.5 میلیارد یورویی "کیان"
محمودی با اشاره به اینکه 12 میلیارد یورو، پروژه های توسعه ای در "نفت و گاز پارسیان" تعریف کرده است از بزرگترین پروژه این هلدینگ با عنوان مگاپروژه "کیان" نام برد که تولید الفین ها ، HDPE ، استایرین منومر و اتیل بنزن است که بازار به شدت به آن نیاز دارد. این پروژه با 3.5 میلیارد یورو سرمایه گذاری در حال انجام است که در حال حاضر 25 درصد پیشرفت پروژه داریم و فعال هستیم و در بخش HDPE تامین مالی اش را جلو می بریم.
بحث تامین مالی از دغدغه های همیشگی پیشرفت پروژه است که اگر برنامه تامین مالی را محقق کنیم، مگاپروژه کیان در سه سال آتی به بهره برداری خواهد رسید. برای این مگاپروژه یک قرارداد فایننس 1 میلیارد و 100 میلیون یورویی با یک مجموعه خارجی امضا کرده ایم (موافقتنامه اولیه HOA) و یک قرارداد SPCC داریم که در صورت نهایی شدن آن، 50 میلیون یورو این شرکت خارجی، پیش پرداخت انجام می دهد و از معدود قراردادهایی است که تضامینش آفتیک OFFTAKEاست و آفتیک محصول خود کیان است و از این بابت یک ویژگی منحصربفردی دارد.
در تامین مالی داخلی هم یک کنسرسیوم 10 هزار میلیارد تومانی را شروع کرده ایم که البته 30 هزار میلیارد تومان پایه اش است، اما چون میزان توان وام دهی بانکها ضعیف است بانک مرکزی مخالفت دارد. بهرحال با 10 هزار میلیارد تومان کنسرسیوم شروع کردیم. البته تامین مالی خرد یا جزیی هم داریم بدینصورت که 130 میلیون یورو با شرکت اویک بعنوان پیمانکار بخش الفین است و خود آنها 10 درصد از مبلغ کل قرارداد (1 میلیارد و 136 میلیون یورو) که 136 میلیون یورو از محل صورت وضعیت خودش تامین می کند. 130 میلیون یوروی دیگر برای HDPE با یک شرکت آلمانی داریم که کارهایش را جلو می بریم و تامین مالی می کنیم. در مجموع، به شکلهای مختلف تامین مالی را چه در مقیاس کلان و چه در مقیاس خرد به جلو می بریم.
در حوزه آورده سهامداری منابع خوبی تزریق نموده ایم به گونه ای که با مجموعه پتروفرهنگ 700 میلیون یورو تا کنون به عنوان سهامدار به پروژه تزریق کرده ایم. یک قرارداد 3.8 میلیارد دلاری هم با شرکت چینی داریم. با اینحال، به هیچ مسیری به صورت قطعی بسنده نکرده ایم و مسیرهای چندگانه و پلن های A و B داریم.
تامین مالی خارجی و داخلی پالایشگاه سبز ستاره سیراف
پروژه دیگر بحث پالایشگاه سبز ستاره سیراف است که سه پالایشگاه حاکمیتی به مجموعه ساتا داده شد؛ یک پالایشگاه 300 هزار بشکه ای به شستان، یک پالایشگاه 300 هزار بشکه ای به غدیر و یک پالایشگاه 120 هزار بشکه ای به "نفت و گاز پارسیان" که 60 درصد سهامش متعلق به ماست و 40 درصد دیگر متعلق به شستان است. کار را شروع کرده ایم و هم مطالعات مفهومی و طراحی را انجام می دهیم و هم بخشی از فرآیند اجرا را جلو می بریم.
وقتی به IRR حوزه پالایشگاهی و صرفه جویی ( ارزش افزوده ) ناشی از مقیاس نگاه کردیم، بحث یکپارچگی شرکت نفت و گاز آریا به عنوان یکی از مجموعه های پارسیان با سیراف را دیدیم. لذا با تجمیع و ادغام دو شرکت در طراحی و مجوزهای مجموعه آریا، هم آروماتیک، هم الفین و هم پایین دستی دیده شده که نهایتاً مشابه کیان خواهد شد، که با توجه به پیش بینی احداث واحد آروماتیک برخی از نیازهای پالایشگاه نیز تامین و پوشش خواهد داده شد که با در نظر گرفتن محصولات الفین و زنجیره پایین دستی، در نهایت به یک مجموعه پتروپالایشی تبدیل شده که سهام نفت و گاز آریا که 100 درصد متعلق به نفت و گاز پارسیان است را در صددیم به سیراف بدهیم که سیراف محور بشود و به موجب ابلاغ وزرات نفت 30 درصد سیراف را در بازار سرمایه عرضه بکنیم.
یک از بحثهای من اینست که سیراف به تنهایی جذابیت برای عرضه نداشت و باید مردم سهم باکیفیتی را خریداری کنند، برخی معتقد بودند که آریا را برای خودمان نگه داریم و سیراف را واگذار کنیم و من نگاهم متفاوت بود. تصمیم گیری این شد که همه ذینفعان از آن بهره ببرند و سهمی را عرضه کنیم که ارزشمند باشد و مردم بهره ببرند. با انجام این کار 30 درصد سهام در بازار با جذابیت بیشتر عرضه می شود و از طرف دیگر شستان 40 در صد سهمش را در اختیار دارد که سهم پتروپالایشی و جذابی است. مذاکراتی برای تامین مالی خارجی حدود 600 مییلون یورویی انجام می دهیم و 1000 میلیارد تومان اوراق منتشر کرده ایم و 13500 میلیارد تومان کنسرسیوم ریالی با محوریت بانک تجارت تشکیل داده ایم و پروژه ای است که در حال اجرا است .
تحقق زنجیره ارزش افزوده متانول با پروژه ستاره پارسیان
ستاره پارسیان؛ پروژه دیگری است که مجوز موافقت اصولی از وزارت نفت برای تولیدMTP تبدیل متانول به پروپیلن را گرفته است که فاز اول تبدیل متانول به پروپیلن در عسلویه و فاز دوم پروپیلن به پلی پروپیلن در مرودشت استان فارس است. در اسفند گذشته دولت مصوب کرد که خط خوراک پیشران عسلویه به مرودشت (خط پروپیلن) کشیده بشود.
فاز اول مصوبه هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی صورت گرفته، البته هنوز ابلاغ نشده است. یکی از زمینهای خوب عسلویه به این پروژه اختصاص یافته است. هر وقت ابلاغ شود فاز یک را شروع می کنیم. اگر خط خوراک عسلویه به مرودشت کشیده نشود، پلن Bداریم که یا در عسلویه یا منطقه ویژه پارسیان یا لامرد این پروژه را اجرایی کنیم.
افزایش 660 هزار تنی تولید اوره کشور با فاز 2 پتروشیمی کرمانشاه
در شرکتهای تولیدی مان فاز 2 اوره پتروشیمی کرمانشاه را داریم که الان 51 درصد پیشرفت دارد و توانستیم در 8 ماه گذشته حدود 10 درصد پیشرفت داشته ایم و 120 میلیون یورو فایننس از بانک EIH قطعی کنیم. در مراحلی هستیم که با کمک شرکتهای بیرونی مان تامین تجهیزات از خارج را انجام بدهیم و ما با این 120 میلیون یورو و منابع ریالی در اختیار پروژه را در تا انتهای 1401 و یا اوایل 1402 به بهره برداری خواهیم رساند که 660 هزار تن به تولید اوره کشور اضافه می کند.
تامین كیسه های مورد نیاز مجتمع های پتروشیمی زیرمجموعه نفت و گاز پارسیان
در پتروشیمی شیراز، برنامه های توسعه ای داریم. بحث تولید محصولات کریستال ملامین و متیل آمین در پایین دست و کارخانه تولید کیسه های جامبوبگ است که در برنامه با محوریت شرکت فنی مهندسی گسترش پتروشیمی شیراز است که کیسه های پلی پروپیلن پتروشیمی پردیس، پتروشیمی شیراز و پتروشیمی کرمانشاه را تامین کند. برآورد اولیه سرمایه گذاری آن ۴ هزار میلیارد ریال با ظرفیت تولید سالانه 7500 تن کیسه های پروپیلن (لمینت و دو لایه) است و با اشتغالزایی مستقیم ۳۰۰ نفر و 1000 نفر غیر مستقیم ساخته می شود. این کارخانه همچنین بیش از 1400 تن کیسه های پلی اتیلن شرکت پتروشیمی شیراز را تامین خواهد نمود.
پروژه های کیفی سازی (ارتقاء کیفیت) فرآورده های پالایشگاه های تبریز و شیراز
در تبریز پروژه های توسعه ای داریم. بحث کیفی سازی (ارتقاء و به بهبود) فرآورده های پالایشگاه تبریز را شروع کرده ایم. در کیفی سازی فرآورده های پالایشگاه شیراز 500 میلیون دلار سرمایه گذاری ارزی کرده ایم و جالب اینست که در سوددهی ما تاثیری ندارد ولی کاری است که باید بر اساس تکالیف دولت و مجلس و در راستای مسائل زیست محیطی انجام بگیرد.
ساخت پالایشگاه "پارس فرآیند شیراز" به عنوان فاز 2 پالایشگاه شیراز در دولت سیزدهم
بحث پالایشگاه پارس فرآیند شیراز است که به عنوان فاز 2 و مجموعه دومی از پالایشگاه شیراز دیده شده که با توجه به اینکه استان فارس یکی از بزرگترین استانهایی است که نیاز بسیار بالایی به سوخت دارد و پالایشگاه شیراز توان و ظرفیت تولید و پاسخ به روند به رشد نیاز را ندارد، لذا پالایشگاه دومی تعریف کرده اند که 60 هزار بشکه دیگر در روز ظرفیت پالایش افزایش پیدا می کند، منتها وزارت نفت به فراموشی سپرده بود و در برنامه پنجم توسعه کشور، پیش بینی و مقرر شده بود که دولت خط لوله میعانات گازی(condensate) از عسلویه به فارس را اجرا نماید که در عمل این خط کشیده نشد و وزارت نفت با جهت گیری که به سمت سیراف و نظری که به منطقه ویژه سیراف داشت عملا پارس فرآیند را فراموش کرد و سهامدارش عملا تغییری نکرد. الان در دولت جدید موضوع تعیین تکلیف می شود و صحبتی که با مدیرعامل محترم شرکت ملی پالایش و پخش داشتیم قرار بر این شد که به یک تفاهمی برسیم که این خط را اجرایی بکنیم و با تامین مالی و یا تقبل مسوولیت که وزارت نفت انجام می دهد چه مستقیم خودش و چه ما خط را اجرا بکنیم و مسئولیت را متقبل بشویم و از محل تخفیف خوراک با آنها تسویه کنیم . لذا برنامه داریم که بحث پارس فرآیند را در دولت جدید به نتیجه برسانیم، مشروط به همکاری و تعیین تکلیف خط و خوراک توسط وزارت نفت.
برنامه واگذاری سهام شرکت پروژه های پالایشی و پتروشیمی نفت و گاز پارسیان به خود شرکتهای زیرگروه
این مجموعه پروژه هایی است که در دست اقدام و توسعه داریم. ستاره پارسیان 100 درصد سهامش متعلق به ماست و در خصوص پتروشیمی شیراز، پتروشیمی زاگرس و پتروشیمی تبریز برنامه و جلسه داریم که در ساختار سهامداری به تصمیمی برسیم که محتملا درصد خیلی کمی را برای خودمان نگه داریم وسهام شرکت پروژه ها را به خود این شرکتها بدهیم. زاگرس بزرگترین تولید کننده متانول خاورمیانه است و سالیانه 800 میلیون دلار صادرات دارد و درآنجا 34 درصد سهام داریم و سهامدار عمده ایم ولی به لحاظ مدیریتی، ساختار مدیریتی خاص دارد که اخیرا مدیر عامل جدید آن منصوب شد. به هرحال باید حضور فعال تری داشته باشیم و منافع سهامداران را دنبال بکنیم.
عمده تغییرات مدیریتی شرکتهای زیرمجموعه به خاطر قانون منع بکارگیری بازنشستگان بوده است
محمودی در خصوص انتصابات اخیر نفت و گاز پارسیان گفت: پتروشیمی زاگرس به لحاظ ساختار سهامداری و مدل تصمیم گیری، شرایط خاصی دارد و آقای میراحمدی سالیان طولانی( قریب به 9 سال ) است که در این مجموعه فعالیت داشته است. سیاست ما در مجموعه ساتا این بوده که افرادی که بازنشسته هستند در جایگاه مدیریتی استفاده نشوند که بخشنامه ما و ستاد کل است و هر سال اگر موارد خاصی باشد باید از ستاد کل مجوز بگیریم و تمدید کنیم . با آقای شریف موسوی نتوانستیم در کیان تمدید کنیم یا آقای وفا در کرمانشاه که مجوز تمدید صادر نشد. آقای میراحمدی در زاگرس هم همینطور.
لذا تصمیم بر این شد آقای دیداری که سالهای طولانی در صنعت و پروژه کیان ما کار کرده است و یک سال و نیم در امیرکبیر هیات مدیره موظف و 8 ماه هم در پارسیان عضو هیات مدیره هستند و رشته تحصیلی اش هم مرتبط است و بهرحال آدم خوش فکر و پیگیری است فلذا در بین گزینه های متعددی که هر کدام از سهامداران مطرح کردند، خروجی تصمیمات هیات مدیره زاگرس ایشان بود.
در سایر مجموعه ها تغییرات عموما از سر اضطرار بوده است مثلا اخیرا تغییر مدیرعامل پالایشگاه شیراز را داشتیم که مهندس طاووسی مدیر پاکدست و پرتلاشی بود و عملکرد خوبی داشت. ایشان بیماری داشت که ادامه این مسوولیت بنا بر توصیه پزشک، استرس زیادی وارد می کرد و حدود دو ماه پیش استعفا داده بود ، لذا چند گزینه را بررسی کردیم و به آقای دهقان مدیر تولید نفت و گاز پارسیان رسیدیم که 12 سال در این پالایشگاه به صورت کاملا حرفه ای و بی حاشیه کار کرده بود. این تغییرات مورد استقبال همه در هیات مدیره قرار گرفت یا مثلا کرمانشاه بازنشستگی آقای وفا را داشتیم. در مجموع تغییرات عموما به خاطر منع بکارگیری بازنشستگان بوده و مقارن و همزمان با ابلاغیه آقای رییسی رئیس محترم جمهور شد. ما هم خیلی دنبال اینکه تغییراتی انجام بدهیم نیستیم. تغییرات زمانی خوب است که ضرورت داشته باشد یا منجر به بهبود عملکرد شود وگرنه توجیهی ندارد. البته هر مدیری ممکن است نقدی بر عملکردش هم وارد باشد.
تعریف ساختار جدید سازمانی نفت و گاز پارسیان
یکی از کارهایی که با آغاز مسوولیتم در پارسیان انجام دادم، تعریف ساختار جدید سازمانی بود، پارسیان ساختار سنتی داشت و حتی دستورالعمل حقوق و دستمزد، بخش حقوقی، بخش بازرگانی، بخش تامین مالی نداشت. در ساختار سازمانی که تعریف کردیم، بخش حقوقی، بخش تامین مالی، و علاوه بر مدیریت مالی، بخش سرمایه گذاری را مصوب کردیم. مدیریت بازرگانی و زنجیره تامین و مدیریت منابع انسانی را نیز ایجاد کردیم.
قیمت گذاری واحد محصولات قابل فروش در شرکتهای زیر مجوعه نفت و گاز پارسیان
در حوزه بازرگانی اولا حاشیه زیادی داشتیم. دلالهای متعددی در این سیستم وجود داشته اند. مضافا اینکه شرکتهای زیر مجموعه خودشان تصمیم می گرفتند و قیمت گذاری می کردند و گاهی هم با یکدیگر رقابت منفی می کردند به گونه ای که تفاوت قابل ملاحظه ای در قیمت اعلامی فروش هر یک وجود داشت. چنددستگی شرکتهای اوره ای باعث شده بود که قدرت در دست خریداران باشد تا فروشندگان. کاری که ما انجام دادیم این بود که مدیریت بازرگانی و زنجیره تامین و هم کارگروهی از مدیران بازرگانی شرکتهای اوره ای به صورت هفتگی در پارسیان می نشینند و هیچ جلسه ای نباید خارج از پارسیان تشکیل شود و خودشان تصمیم گیر باشند و تحلیل بازار نموده و قیمتگذاری نمایند. آخرین قیمتگذاری هفته گذشته 570 دلار در هر تن بود به گونه ای از 220 دلار در طول این 9 ماه به 750 دلار رسیدیم. شاید عده ای بگویند قیمتهای جهانی بالا رفته است، بله در ده سال گذشته هم قیمتهای جهانی بالا رفته بود ولی به تناسب آن، قیمت ما بالا نرفته بود. سالهای 1397 تا 1399 ما 30 تا 40 دلار زیر قیمت آرگوس، اوره مان را می فروختیم. امروز 50 تا 60 دلار بالای قیمت آرگوس می فروشیم.
دلال ها را به حاشیه راندیم
امروز قدرت و تصمیم گیری در دست فروشنده است. مثلا در فرودین ماه گذشته خریداران اوره ما در ترکیه با همدیگر ائتلاف کرده بودند که قیمت280 دلاری فروش ما را نخرند تا قیمت را بشکند و به 230 دلار برسد و حتی پالسهایی از مجموعه های مختلف داشتیم که احتمالاً خریداران خارجی نخرند و انبارهای ما پر می شود داشتیم و مدیرعامل کرمانشاه و شیراز فشار می آوردند که قیمتها را بشکنیم ، لذا انبارهای جدیدی در اختیارشان قرار دادیم و محصول از کرمانشاه و شیراز گرفتیم و مدیریت تولید و انبارداری کردیم و مقاومت کردیم و خریداران ترک تسلیم شدند و قیمتها را نشکستیم و شرایط ما با "تندر" هند هم بهبود یافت. لذا دلال بازی دیگر توجیهی ندارد و خیلی کم شده است.
تنوع بخشی به بازار صادراتی محصولات در اروپا و آمریکای لاتین
تلاش ما اینست که در بازار تنوع ایجاد کنیم که در قدرت ما برای مدیریت بازار اثر داشته باشد و انحصار در خرید و فروش هر کدام قواعد خودش را دارد. لذا انحصار در خرید را شکستیم و مسیری دیگری به نام برزیل را باز کردیم و دو شرکت بیرونی داریم و از این طریق محصولات مان را به اروپا می فروشیم و شبکه هایی در اروپا ایجاد کرده ایم و مستقیم به برزیل و برخی کشورهای آمریکای لاتین صادرات اوره داریم. البته تیم های بازرگانی در جستجوی بازارهای دیگر هستند که با توجه به شرایط ریسک و تحریم اجازه بدهد ازFOB با CFRبا حاشیه سود بالا بفروشیم. در برخی کشورها نیز این امکان و پتانسیل را داریم تا شبکه های فروش دائمی برنامه ریزی کنیم.
مخالف تمرکز در فروش هستم
یکی از کارهای دیگر یکسان سازی ترم کاندیشن بود که خوب دیده نمی شد مثلا خریدار از شرکت PI می گرفت بعدا مطالبه می کرد اگر قیمت پایین می آمد، پیش پرداخت نمی داد، تیم حقوقی بررسی کرد و فرمت واحدی ابلاغ کردیم که پی ای صادر شود و یا جنسی 5 ماه تو انبار بوده و تحویل نگرفته و نبردند. همه مسیرها را بستیم و دیگر بیش از دو ماه اجازه پیش فروش نمی دهیم. در مجموع سازماندهی و تمرکز در تصمیم گیری و تعیین قیمت ایجاد کردیم ولی همه شرکتها پلتفرمهای خودشان را دارند و خودشان محصول را صادر می کنند. با هرگونه تمرکز در فروش مخالفم و تا به امروز به شدت مقاومت کرده ام چون هرجا تمرکز است فساد و ناکارآمدی است. شما پرونده شرکت پتروشیمی بازرگانی در دادگاه و احکام صادره را ببنید. یا شرکت صنعت و تجارت هلدینگ خلیج فارس که از قبل پلتفورم بازرگانی نداشتند و در حالیکه ما داشتیم. بازرگانی پتروشیمی های شیراز و پردیس یک برند قوی هستند و هماهنگی و همگرایی دارند و جوری شده به همدیگر کمک می کنند و مسایل را درون سازمانی حل می کنند و کنار هم قرار داده ایم که به جاری رقابت، رفاقت می کنند و محصول را می فروشند که برآیند آن افزایش منافع پارسیان باشد که موفق بوده ایم.
عدم النفع 500 میلیون دلاری تاکنون بابت مطالبات اوره ای از دولت
نکته حائز اهمیت بحث مطالبات شرکتهای اوره ای زیرمجموعه نفت و گاز پارسیان است. مطالبات شرکتهای اوره ای به بالای 11 هزار میلیارد تومان رسیده و این در حالی است که قیمت تمام شده هرکیلو اوره 2500تومان ( درسال 99) بوده است و عملا 796 می فروشیم. واحدهای تولیدی ما تامین نقدینگی و تولید می کنند و دست جهاد کشاورزی می دهیم و جهاد کشاورزی با قیمت یارانه ای به کشاورز می دهد. عملا دولت تامین مالی خود را از جیب بازنشستگان صندوق سرمایه گذاری نیروهای مسلح انجام می دهد که باعث 500 میلیون دلار عدم النفع ما در سال می شود در حالیکه قرار است بعدا بر اساس قیمت کف بورس با ما تسویه کنند که از 1397 تا الان تسویه نکرده و پروسه طولانی دارد. گزارش عملکردی در 6 ماهه اخیر و مطالبات تا انتهای 1399 را از جهاد کشاورزی را نهایی کرده ایم و دست سازمان حسابرسی است و دارند حسابرسی می کنند و باید به سازمان برنامه و بودجه بفرستیم که در بودجه بگذارد. هیچ منابعی برای ما در بودجه دیده نشده است و ظلمی است که انجام می شود. در دولت قبل تلاش کردیم که قیمت اصلاح شود قیمت 800 بوده و امروز هر اقدام اصلاحی متاسفانه بنا به شرایط ما و ترسی که ستاد اقتصادی دولت از اجرای سیاست اصلاحی دارد بی نتیجه مانده است. سه سال پیش گفتم به مرحله امتناع سیاستهای اصلاحی رسیده ایم و دولت دیگر نمی تواند سیاستهای اصلاحی انجام بدهد و اینکه به دام سیاست پوپولیستی نیفتد. اینجا طرف شما یک شرکت خصوصی است و حداقل قیمت تمام شده را بدهد، در مصوبه هم قیمت کف شش ماهه بورس را در نظر گرفتند نه قیمت متوسط ماهانه را. لذا دولت باید مطالبات ما را در بودجه ببیند و به ما پرداخت بکند، چون ما شرکت بورسی هستیم و سهامداران خرد داریم و از ما شاکی هستند. ما هم به عنوان نفت و گاز پارسیان مطالبه می کنیم و کوتاه نمی آییم و دهها نامه به رییس محترم جمهور و معاون اول محترم رییس جمهور و وزیر محترم اقتصاد فرستاده ایم و حتی به مجلس هم رفته ایم. دولت می تواند اوره دریافتی از ما را با تحویل سوخت به ما و یا با خوراک تحویلی به ما تهاتر بکند. متاسفانه تاکنون همراهی خوبی وجود نداشته و امیدواریم دولت جدید به ما کمک کند.
تشکیل انجمن اوره سازان
در راستای مدیریت بازار اوره و فروش آن غیر از سازماندهی بازرگانی، انجمن اوره سازان را راه اندازی کردیم که عمده اش دست ماست و چند واحد جدید مثل مسجدسلیمان و لردگان اضافه شده است. انجمن اوره با ریاست مدیرعامل پردیس شکل گرفته که این انجمن مبنای قیمت گذرای کارگروه پارسیان می باشد.
درپایان مطالبه ای که بنده به عنوان تولید کننده بخش اقتصادی، خصوصی و مدیر عامل و معلم دانشگاه از دولت دارم اینست که نباید اقتصاد در خدمت سیاست باشد بلکه باید سیاست در خدمت اقتصاد باشد. در سالهای اخیر به خاطر تحریمها، هزینه مبادله هر بنگاه اقتصادی تحمیل می شود به 40 درصد رسیده و باعث شده که تامین مالی و واردات تجهیزات یا حتی زیرساخت حمل و نقل را سنگین تر کند و باعث ورشکستگی آنها شود.
