به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "،این شرکت در زمینی به مساحت 15 هکتار در سایت 3 منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر در سال 1381 تأسیس شده و در دی‌ماه سال 1388 به بهره‌برداری رسیده است.
نام محصول تولیدی آن وینیل کلراید مونومر (VCM) با ظرفیت تولید سالانه 150 هزار تن و پلی ونیل کلراید (PVC) با ظرفیت تولید سالانه 120 هزار تن در سال است . البته وی سی ام، همان ماده اولیه تولیدی پی وی سی است و این شرکت تنها پی وی سی تولید می کند.
این محصول تقریباً در هر کالای پلاستیکی که در اطراف ما مشاهده می شود، وجود دارد، به همین خاطر، یک کالای پتروشیمی استراتژیک است و خواهن زیادی در بازار دارد.
کشمکش مدیران فاسد و عده ای قلیل از فساد ستیزان، همچون دیگر ارکان اقتصاد کشور در این مجموعه نیز جریان دارد.
چندی قبل، مجموعه خبری تحلیلی رویدادهای مهم نفت و انرژی ( نفت ما) متوجه یک مورد عجیب در این شرکت شد.
شرکت پتروشیمی غدیر، تنها یک محصول تولید می کند و آن پی وی سی است. با این همه، PVC این شرکت، مرغوبترین محصول بازار محسوب می شود و طبیعتاً به دلیل کیفیت بالاتر، از قیمت بیشتری نسبت به محصول دیگر رقبا، برخوردار است.
پس از بررسی لیست فروش این کارخانه، ملاحظه شد که در معاملات پرشماری، محصول پی وی سی شرکت با نرخ بسیار کمتری از ارزش واقعی در بازار معامله شده است.
در واقع، نرخ فروش آن، حتی از قیمت محصولات نه چندان با کیفیت بازار نیز کمتر بود.
فعالان حوزه پتروشیمی، به خوبی می دانند که یکی از کلاسیک ترین روش‌های ضد و بند در این صنعت، فروش محصولات پتروشیمی با قیمت توافقی و کمتر از ارزش ذاتی به باند طرف قرارداد است.
در این مورد خاص، دقیقاً مانند این بود که شرکت ایران خودرو محصول پژو پارس خود را با قیمت برابر با پراید به یک مشتری خاص بفروشد.
پس از انتشار گزارش نفت ما در اینباره، خوشبختانه نهادهای ناظر ورود کردند برای شخص مسئول نیز ، پرونده تشکیل شد.
موضوع جالب توجه آنکه این شرکت بیش از یک سال بود که مدیرعامل نداشت. سید محسن شمس، مدیرعامل باسابقه 20 ساله به مدت سه ماه در این پست گمارده شد.
ساخت پالایشگاه نفت فوق سنگین نیک صفت در قشم، مشاور عالی بازرگانی پتروشیمی ایران، نائب رئیس هیات مدیره شرکت پتروشیمی مرجان، از جلمه سوابق وی می باشد.
شمس همچنین مهندس ارشد و مدیر مشاور در چند شرکت خودرو بوده است.بنا بر اظهار برخی پرسنل شرکت غدیر و کارگران و مهندسان مجموعه، این مدیر در مدت کوتاهی توانست وضعیت پتروشیمی غدیر را تا حدی سامان ببخشد و تلاش کرد تا با دنبال کردن سرنخ‌ها، ریشه فساد دیرینه در غدیر را بخشکاند. تلاشی که البته برایش هزینه در پی داشت و با فشار باند فساد، در نهایت بستر برکناری وی فراهم شد.
خوشبختانه پس از اطلاع حسین ابویی مهریزی مدیرعامل تاپیکو و رستمی مدیرعامل شستا از جزئیات مسئله مطالعه تلاش‌های نامبرده، سید محسن شمس در پست خود ابقا شد.
البته پیش از این قرار بود که مهندس حسین صفاری به پتروشیمی غدیر برود که به دلیل حواشی بسیار این شرکت و فسادهای درهم تنیده در آن، وی سرپرستی پتروشیمی غدیر را قبول نکرد.
این مسئله بازتاب زیادی در زیرمجموعه های شستا داشته است. زیرا در دولت قبل، معمولاً در انتهای داستان، این فساد ستیزان بودند که برکنار می شدند!
تغییر سکانس پایانی  قصه در دولت جدید، موجب خوشحالی دلسوزان این حوزه شد.
کارکنان پتروشیمی غدیر حتی به صورت خودجوش جشنی کوچک نیز در کارخانه برگزار کردند و شیرینی بین کارگران و تکنیسین ها، پخش شد.
مدیران جدید وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مجموعه شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی باید قدر چنین موارد روحیه بخشی را بدانند.
پاک کردن آثار مدیریتی مخرب، وزیر قبلی، البته نیاز به زمان بیشتری دارد، اما ناظران صنعت پتروشیمی انتظار دارند که این متد مثبت مدیریتی در دیگر واحدهای تحت نظر شستا و تاپیکو نیز تکرار شود.
ایران پر از مدیران کارامد، دلسوز و پاک دست است که طی سال های گذشته همیشه مهجور بوده اند. 
به کارگیری این مدیران در بدنه پتروشیمی، می تواند خون تازه و جانی دوباره به این صنعت بسیار مهم ، اما افتان و خیزان ببخشد.
در ذیل پی وی سی تولید شده توسط شرکت پتروشیمی غدیر، صدها کارخانه و واحد صنعتی فعالیت دارد. این شرکت از این پتانسیل برخرودار است که با دوبرابر کردن محصول خود، زنجیره پایین دستی را توسعه دهد و اشتغال واحدهای صنعتی وابسته به ماده اولیه تولیدی در شرکت را به صورت صددرصدی افزایش دهد.
ظاهراً مدیرعامل جدید، برنامه ریزی کلانی برای این موضوع انجام داده است. حمایت از برنامه های این مدیران است که می تواند در عالم واقع اشتغال را توسعه بخشد.
حمایت از مدیران باتجربه و پاک دست، همچنین می تواند سبب بهبود تدریجی وضعیت نقدینگی در سازمان تامین اجتماعی شود، زیرا سطح سودآوری افزایش می یابد و در نتیجه توانگری مالی تامین رشد خواهد کرد.
نتیجه نهایی این موضوع  افزایش قدرت سازمان در خدمت رسانی به چند میلیون بازنشسته است. این مسئله تنها یک موضوع اقتصادی نیست و ابعاد و پیوست‌های امنیتی اجتماعی نیز دارد.
به همین دلیل، شاید حمایت از یک مدیر بالیاقت، مهمترین راهبرد مدیریتی است که می تواند ناامیدی را ناامید کند و بذر امید و دلگرمی بپاشد.