یک تحلیلگر خاورمیانه گفت: وقتی دولت مستقر اساسا اولویت را چیزی غیر از منافع ملی می داند و اصرار به افراط، تصمیم های غیرکارشناسی و البته قبیله گرایی در مدیریت دارد، شرایط همچنان آرامش را برای مردم به امری محال تبدیل می کند.

صباح زنگنه در گفت و گو با نفت ما با اشاره به سال دشواری که ایران  در حوزه انرژی داشت، گفت: ایران به عنوان کشوری که به لحاظ منابع زیر زمینی از غنای قابل توجهی برخوردار است، متاسفانه سال را  در شرایطی به پایان رساند که به لحاظ بهره بردن از منبع گرانبهای نفت ناکام ماند و همچنین در بحث بنزین و گاز هم با ناترازی شدیدی مواجه شد. این مشکلات از آنجایی قابل توجه است که ریشه در سیاست خارجی دارد و به طور مستقیم ارتباطی با مبحث اقتصاد ندارد.
تحلیلگر خاورمیانه در ادامه گفت: اوایل انقلاب ایران در منطقه حرف اول و آخر را در حوزه نفت می زد. به طوریکه کشورهایی چون قطر، کویت، امارات و ... در رویای تعامل تجاری با ما بودند. اما متاسفانه بعد از حدود نیم قرن نه تنها شرایط مان ماندگار نبوده است، بلکه می توان فاصله ای کهکشانی با همسایه هایی پیدا کرده ایم که هنوز هم به لحاظ پتانسیل اقتصادی نسبت به ایران دست شان خالی است.
او افزود: در واقع در وهله اول نوع نگاه حاکمیت به رابطه با جهان، به ویژه غرب و همچنین سوءمدیریت واضح در مدیریت داخلی موجب شده است ایران نه تنها توسعه را رویا ببیند، بلکه در همه موارد روز به روز از کشورهای در حال توسعه هم عقب تر می مانیم تا اینطور نتیجه گیری کنیم که بحران های ریز و درشت مان رفع نشدنی هستند.
نماینده ادوار مجلس همچنین تصریح کرد: در کنار اینکه تحریم ها به اقتصاد ایران ضربه می زنند، نمی توان از سهم دولتی به سادگی گذشت که آشکارا تصمیم هایی هزینه ساز می گیرد. به عنوان مثال وقتی به اظهارنظر وزیران و مدیران رده بالا درباره مشکلات دقت می کنیم، می توان متوجه شد که اساسا درک صحیحی از وضعیت موجود ندارند. به همین دلیل چطور می توانیم توقع داشته باشیم، بتوانند راه کارهای لازم را برای رفع مشکلات در نظر بگیرند. به عنوان مثال در مسائل مربوط به میادین مشترکی که با کشورهای دیگر داریم، بی تدبیری موجب شده نتوانیم حتی به اندازه نیمی از شرکای مان بهره برداری داشته باشیم تا قطر، عربستان و ... منافع شان را تامین کنند و ما همچنان روز به روز مشکلات اقتصادی بیشتری را متحمل شویم.
وی توضیح داد: در اینکه تحریم های بین المللی در راستای بهره برداری از منابع زیر زمینی مانع سازی می کنند، هیچ شک و بحثی نیست. اما اگر در داخل بتوانیم به درک صحیحی از شرایط موجود برسیم و البته مسئولیت های مهم را به دست کسانی بسپاریم که کاردان هستند و تجربه و تخصص لازم را برای تاثیرگذاری دارند، می توانیم حتی در موقعیت تحریم، حتی المقدور گره هایی از گره های موجود را باز کنیم. اما وقتی دولت مستقر اساسا اولویت را چیزی غیر از منافع ملی می داند و اصرار به افراط، تصمیم های غیرکارشناسی و البته قبیله گرایی در مدیریت دارد، شرایط همچنان آرامش را برای مردم به امری محال تبدیل می کند.
زنگنه در پایان گفت: تاکید و تکرار می کنم، در صورت تزریق عقلانیت به ساختار مدیریتی می توانیم حتی المقدور مشکلات مان را کمتر کنیم.