یکی از کابران شاغل در پتروشیمی کاویان دلنوشته ای را از شرایط کاری در این مجتمع برای آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی" نفت ما " ارسال نموده و امید دارد این متن به دست مدیران این شرکت برسد .

به گزارش  آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی" نفت ما " در این دلنوشته آمده است : سالها پیش که خبر قبولی در آزمون استخدامی پتروشیمی کاویان را شنیدم موجی از شادی خودم و خانواده ام را فرا گرفت. شوق کار در پتروشیمی به قدری بود که روزهای اول با انگیزه وصف ناشدنی وارد محیط کارم شدم، البته شرایط کاری کمی سخت بود ولی شکر خدا راضی بودیم و امیدوار به آینده و روزهای روشن! سالها گذشت، شاهد پیشرفت دوستان و همکاران در سایر پتروشیمی ها بودیم و ما همچنان با درک شرایط نامناسب اقتصادی ، فشار تحریم ها و طولانی شدن روند بهره برداری از پروژه ی الفین ۲  این حق را به شرکت میدادیم که نتواند از پس بسیاری از انتظاراتمان برآید! روزها گذشت، واحد الفین ۲ با تلاش شبانه روزی همه ی زحمتکشان به بهره‌برداری رسید و امیدها در دلمان تازه شد! فکر می کردیم دوران فخر فروشی دوستانمان در سایر مجتمع ها به پایان رسیده و حالا دیگر نوبت ماست که به شرکتمان افتخار کنیم و با انگیزه ی بالاتری به کارمان ادامه دهیم! اما... نشد که نشد ،وضعمان بهتر نشد که نشد! سال جدید، پس از پنج ماه افزایش حقوق و معوقه ها پرداخت شد! همگی بهت زده به فیش های حقوقی مان خیره شدیم، هیچ نگفتیم! یک ماه پس از راه اندازی الفین ۲ کارانه مان زیاد که نشد هیچ، کمتر هم شد! مناسبت های ملی و مذهبی که تمامی مجتمع ها به پرسنل خود مبالغ بالا عیدی می دادند را با یک جعبه شیرینی سر هم کردید! هیچ نگفتیم! فیش های حقوقی را دستکاری کردید و پایه سنوات را استادانه از حقوق پایه جدا کردید که روند صعودی افزایش حقوق مان متوقف شود! ارزانترین و بی کیفیت ترین میان وعده ها و غذای رستوران را برای ما انتخاب کردید.  شرایط پرداخت وام را به قدری سف و سخت کردید که وام بانک مهر اقتصاد با آن سود سرسام آورش را ترجیح دادیم! پاداش شش ماهه را که هنوز هم پرداخت نکردید از 30 روز به 20 روز کاهش دادید! و امروز هم که خودسرانه و بدون هیچ نظر خواهی و اطلاع قبلی چهار روز از مرخصی استحقاقی سالانه مان  را کم کردید. و... اما ما پرسنل پتروشیمی کاویان، در قبال همه ی این ناملایمات سکوت کردیم و با جان دل به کارمان ادامه دادیم و می دهیم! خیالتان راحت باشد، نه اعتصاب میکنیم، نه تخریب میکنیم و نه هیچ جا دم میزنیم، اما بدانید که این رسمش نیست، این حق خانواده ما نیست که تاوان سیاست های غلط مدیریتی را بدهند! اجازه ندهید آه کارگران زحمتکش و خانواده شان گریبانگیر شما و مجتمع شود! از حوادث اخیر پتروشیمی ها درس بگیرید و اجازه ندهید که خدای ناکرده ما هم به سرنوشت بوعلی ها دچار شویم! یا حق