"دهه هشتادی‌ها نسل چموش و عجیبی هستند. آنها کارهایی می‌کنند که دهه‌ی شصتی‌های پرمدعا با همه‌ی سواد و توان‌شان نتوانسته‌اند انجام بدهند.

به گزارش نفت ما ، بچه‌های نسل جدید می‌توانند با استفاده از دنیای مجازی و عجیبی که برای خودشان ساخته‌اند، یک میتینگ چند صد نفری برگزار کنند در حالی که ما دهه‌ی شصتی‌ها هنوز نمی‌توانیم سر یک قرار چهار نفره‌ی سینما به تفاهم برسیم."   ماجرای میتینگ کورش چه بود؟  "دهه هشتادی‌ها نسل چموش و عجیبی هستند. آنها کارهایی می‌کنند که دهه‌ی شصتی‌های پرمدعا با همه‌ی سواد و توان‌شان نتوانسته‌اند انجام بدهند. بچه‌های نسل جدید می‌توانند با استفاده از دنیای مجازی و عجیبی که برای خودشان ساخته‌اند، یک میتینگ چند صد نفری برگزار کنند در حالی که ما دهه‌ی شصتی‌ها هنوز نمی‌توانیم سر یک قرار چهار نفره‌ی سینما به تفاهم برسیم."   این گوشه‌ای از اظهارنظر یکی از کاربران دنیای مجازی در واکنش به اتفاقی است که روز سه شنبه در یکی از مجتمع‌های تجاری بزرگ تهران رخ داد، اتفاقی که بازتاب مفصلی در فضای مجازی و حتی واقعی داشت. عده‌ای را به فکر فرو برد و سوژه‌ی تفریح را هم برای عده‌ای دیگر فراهم کرد. این گزارش با استفاده حساب کاربری مجازی کسانی که روز سه شنبه در اطراف مجتمع کورش حضور داشته و مشاهداتشان را بازگو کرده‌اند، روایت شده و اتفاقات موجود را قضاوت نمی‌کند.   تاریخچه‌ی گردهمایی‌های مجازی در ایران جریان از این قرار بود: گروهی از متولدین دهه‌ی هشتاد خورشیدی در چند گروه مجازی از جمله در شبکه‌های تلگرام و اینستاگرام با هم قرار گذاشتند تا بعد از پایان امتحان‌هایشان یک کار عجیب انجام بدهند، کاری که حالشان را خوب کند، عجیب و غریب باشد و تا به حال کسی آن را انجام نداده باشد. ایده‌ی نوجوان در نگاه اول شبیه به نوعی هنجارشکنی بود. پرونده‌ی قرارهای مجازی در دنیای واقعی که پیش از این به واکنش منفی گروهی از مسوولان بدل شده و نمونه‌اش را در آب بازی دختران و پسران در پارک آب و آتش تهران دیده بودیم، هنوز در ذهن خیلی‌ها باقی است. گردهمایی آب بازی که باعث دردسر برای برگزارکنندگان برنامه شد، باعث شد تا دیگر تا مدتها کسی به فکر قرارهای مجازی و گروهی نیفتد. از این نظر، نوجوان‌هایی که دهه‌ی اول زندگی‌شان را از سر می‌گذرانند،‌کاری عجیب کرده‌اند. آنها در گروه‌هایشان که بنا بر گزارش‌های آنلاین، حدود 20 هزار نفر عضو یا فالوئر داشته، درخواست یک گردهمایی را داده بودند. گفته می‌شود، این برنامه‌ی دورهمی که بعدتر در دنیای مجازی با هشتگ «میتینگ» داغ شده و درباره‌اش گفت‌وگو شد، قرار بوده یک جمع شدن ساده در مجتمع تجاری کورش باشد و بعد هم برای گذراندن وقت به بوستانی در غرب تهران، جایی در نزدیکی مجتمع کورش بروند.   یک میتینگ نوجوانانه و غیرسیاسی این برنامه بدون این‌که واقعا یک میتینگ باشد یا هدف سیاسی خاصی داشته باشد،‌ یک نام سیاسی به خودش گرفته بود: میتینگ کورش. بلافاصله بعد دور هم جمع شدن بچه‌ها در دنیای مجازی داغ شد. اولین واکنش‌ها سلفی بود اما بعدتر و با شلوغ‌تر شدن فضا، عکس‌هایی با محوریت مستند و حتی خبررسانی هم در فضا پخش شد. برخی از کسانی که سن و سال‌شان از دهه‌ی هشتاد خیلی بیشتر نشان می‌داد هم با شلوغ شدن کورش و شنیدن نام «میتینگ» به فکر افتادند که، سلفی‌هایشان را با این عنوان که، «ناخواسته وارد یک میتینگ خاص» شده‌اند، در صفحه شخصی‌شان پخش کنند. بعید به نظر می‌رسد خود دهه‌ی هشتادی‌های گوشی به دست و مجازی هم فکر کرده باشند که برنامه‌ی معمولی‌شان تا حدی خبرساز شود که بعضی سایت‌های خبری ایرانی و حتی خارجی هم به آن بپردازند. نمونه‌اش شبکه‌ی بی‌بی‌سی فارسی بود که، در خبری به این موضوع پرداخت و از حضور خودروهای پلیس در محل خبر داد.   پلیس بچه‌ها را به خانه فرستاد برنامه‌ی دور همی دهه‌ی هشتادی‌ها در مجتمع کورش از مدتی قبل از افطار آغاز شد. آنها گروهی یا تنها به این مجتمع بزرگ تجاری که چندین سالن سینما هم دارد، آمده بودند و قرار بود به صورت شبه‌خودجوش بعدتر به سمت بوستان محل قرارشان راه بیفتند. چهره‌ها نوجوان و نوع پوشش کسانی که در برنامه شرکت کرده بودند، خاص بود. شیوه‌ی حرف زدن بچه‌ها و سرهایی که در گوشی‌ها، مشغول گشت و گذار در دنیای مجازی بود، نشان می‌داد متولدین نسلی به اینجا آمده‌اند که با فضای مجازی بهتر ارتباط برقرار می‌کنند تا دنیای واقعی. با این وجود، آنها با فعالیت مجازی‌شان یک واکنش بزرگ را در دنیای مجازی راه انداخته بودند.   به مرور زمان، تعداد افرادی که به «کورش» آمدند، بیشتر شده و نیروی حراست برای حفظ امنیت برنامه پا پیش گذاشت. گزارش‌هایی از بسته شدن درهای ورودی و خروجی مجتمع خبر می‌داد و برخی عکس‌های منتشر شده از بیرون محوطه‌ی مجتمع نشان از حضور خودروهای پلیس در منطقه می‌داد. به نظر می‌رسید تعداد کسانی که سر قرار حاضر شده بودند، بیشتر از توان نیروهای حراستی معمول در فروشگاه بود که، برای جمع و جور کردن مردم در بقیه‌ی وقت‌های سال ساماندهی شده بودند. سایت‌های خبری گفتند که،‌به خاطر ازدحام و ترافیک بیش از حد در مجتمع کورش و خیابان‌های اطرافش، پلیس وارد کارزار شده و این نوجوانان را به سمت خانه‌هایشان هدایت کرده است. برخلاف بعضی ادعاها، هیچ سایت خبری معتبری، درباره‌ی دستگیری کسانی که برای این اتفاق مقصر باشند، خبری منتشر نکرده بود.   میتینگ کورش، چقدر عظیم بود؟ برای شمردن تعداد دهه‌ی هشتادی‌هایی که در این برنامه دور هم جمع شده بودند، هرکس عددی را بیان کرد. عددها از 500 نفر شروع می‌شد و تا 20 هزار نفر هم می‌کشید اما آن‌طور که از عکس‌ها و واقعیت داستان برمی‌آید، حدود 500 تا 600 نفر در این همایش عجیب شرکت کرده بودند.   میتینگ کورشی‌ها را خود بچه‌های دهه‌ی هشتادی شروع کردند و خودشان هم یکی از گروه‌هایی بودند که خبرهای مربوط به آن را در دنیای مجازی پخش کردند. بعدتر نوبت به دهه‌ی شصتی‌ها و حتی دهه‌ی هفتادی‌ها رسید که آنها را شماتت کنند یا درباره‌ی این کار عجیب‌شان حرف بزنند. کار خود دهه‌ی هشتادی‌ها صرفا به سلفی گرفتن و رساندن خبرهای ساده بود اما دهه‌ی شصتی‌ها طبق عادت تحلیل ارایه دادند. بعضی‌هایشان این اتفاق را نکوهش کردند و گروهی دیگر، این جماعت عجیب که می‌توانند به راحتی دور هم جمع شوند را «وحشت آور» توصیف کرد. یکی از کاربران مجازی در واکنشی خاص به این اتفاق گفت: «دهه‌ی هفتادی‌ا و هشتادی‌ها به درستی از زندگی دهه‌ی شصتی‌ها درس گرفتند که  باید به زندگی خودشان را بکنند و نباید دغدغه‌ی کشور و جامعه را داشته باشند.»   اشکان خسروپور- فریادگر