۰
۱
plusresetminus
تاریخ انتشارشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۷ - ۱۰:۳۶
کد مطلب : ۸۲۷۲۵
مهندس جلیل سبحانی

مردی که شایسته تقدیر است!

به گذشته برمیگردم زمانی بود در سالهای نچندان دور که تحریم شدیم ؛بنزین رفت که در پتروشیمی ها تولید شود موفق شدیم اما بهای آن وجود چند برابری آلودگی در شهرهای بزرگ از جمله تهران بود و تبعات زیست محیطی آن!
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ،ظرفیت محدود پالایشگاه های کشور از یک طرف و خرید و انتقال کاتالیست های بی کیفیت و با قیمت گزاف کار را برای پالایشگران کشور سخت کرده بود بطوری که خرید کاتالیست در شرایط تحریم بسیار دشوار و چند برابر قیمت در شرایط معمولی آن بود. اما بودند کسانی که رگ غیرتشان قبول نمی کرد که ایرانی زیر یوغ اجنبی برود و به اصطلاح محتاج بیگانگان باشد. با تمام سختی ها و مشقت ها و چوب لای چرخ گذاشتن ها مردی توانست مردانه به سیطره آمریکا و چند کشور غربی تولید کننده کاتالیست های مورد نیاز صنعت پالایشی دنیا پایان دهد و آن کسی نبود جز مهندس جلیل سبحانی! قصد از این نوشتار تمجید از وی نیست ؛هدف مدیریتی است که با انسجام و برنامه ریزی صحیح توانست نخبگان دانشگاهی را گرد هم جمع کند و با در اختیار گذاشتن امکانات مادی و معنوی و سالها تحقیقات آزمایشگاهی برای همیشه احتیاج صنعت پالایشگاهی را به کاتالیست های شرکت های بیگانه و خارجی قطع کند تا ایران بتواند با قدرت به جمع تولید کنندگان کاتالیست بپیوندد! دوستی می گفت در آمریکا شما در هر رشته تحصیلی می توانید ادامه تحصیل بدهید جز یک رشته!رشته ای به نام مدیریت که تنها کسانی حق ادامه تحصیل در این رشته را دارند که از حانواده ای اصیل از امریکا باشد! اینکه جلیل سبحانی با شهامت و مدیریت خود توانسته صنعت پالایشی و پتروشیمی کشور را برای همیشه از نیازمند بودن به کاتالیست های استراتژیک بی نیاز کند شایسته تقدیر است چرا که کالای استراتژیک و ارز بر صنعت نفت را در ایران و با نشان وطنی تولید کرد. سال حمایت از کالای ایرانی گوارای وجودتان!
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی


نادر عزیزسلطانی
باید به وجود مدیرانی چون مهندس جلیل سبحانی به خود بالید و افتخار نمود که باعث قطع وابستگی به بیگانگان می شوند.
اکسیداسیون کاتالیزوری، روشی در حال تکامل جهت گوگرد زدایی
ساسان طالب نژاد/دکتری مهندسی شیمی و کارشناس توسعه کسب و کار در حوزه پتروشیمی و‌پالایش
پتروشیمی صنعت بی سردار!
عبدالرسول دشتی