۰
plusresetminus
تاریخ انتشارسه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۴:۱۳
کد مطلب : ۶۱۲۳۱

آمادگی دنیا برای خرید نفت در نمودار هزینه سر به سری

در سراسر دنیا، ما شاهد کاهش تعداد پروژه های جدید اکتشاف و تولید هستیم و به نظر می رسد افزایش قیمت نفت به ۸۰ دلار در افق سال ۲۰۲۵ ، راه را برای کاهش کمبود عرضه هموار خواهد نمود. با وجودی که در دو دهه گذشته، همه ساله شاهد نهایی شدن سرمایه گذاری شرکت های بزرگ نفتی در ۳۰ تا ۵۰ پروژه بزرگ بالادستی بوده ایم، اما تا پایان سال ۲۰۱۶، تنها ۸ پروژه نهایی گردیده است.
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، برای ترسیم تصویری همه جانبه از شرایط کنونی صنعت نفت دنیا، کافی است تا به تصمیم گیری های شرکت های عملیاتی در مورد سرمایه گذاری در پروژه های آتی آنان بنگرید. و به ویژه، باید به این نکته توجه نمود که این پروژه ها تا چه انداره سودآور بوده و در منحنی هزینه عرضه، آینده نفت از چه جایگاهی برخوردار است. مثلا ما می دانیم که جایگاه نفت فشرده در منحنی هرینه در سایه سقوط قیمت نفت، تقویت شده است. در مقابل، تعداد اندکی از پروژه های نفت متعارف در شرایط کنونی، اقتصادی محسوب می شود. قریب به اتفاق طرح های توسعه میادین آب های عمیق نیز با قیمت های کنونی غیراقتصادی به حساب می آیند. و این ماهیت در حال تغییر سودآوری طرح ها، بر آینده شرکت های اکتشاف و تولید تاثیری چشمگیر داشته و قیمت تمام شده عرضه نفت در چارچوب شرایط جدید تعیین خواهد شد. مثلا در شرایط کنونی، دارندگان ذخایر نفت فشرده در برابر دولت های فاقد نفت فشرده از مزیت برخوردارند. بدین ترتیب، نکته مهم اینست که شرکت ها چگونه راهبردهایی برگزینند که سبد دارایی های آنان را در آینده، رقابتی نماید. همه ما به خاطر داریم که در بهار سال 2014 که قیمت نفت خام در اوج خود قرار داشت، پروژه های نفت متعارف بیشترین سهم را در سبد طرح های در حال اجرای دنیا به خود اختصاص داده بودند. تحلیل گران موسسه وود مک کنزی معتقدند در 10 سال فرارو، 14 میلیون بشکه به ظرفیت تولید مایعات نفتی اضافه خواهد شد که 8 میلیون بشکه به نفت متعارف و بقیه آن عمدتا به تولید نفت فشرده اختصاص خواهد داشت. اما همه ما می دانیم که در سایه سقوط قیمت نفت، چشم انداز آینده با تحولات گسترده ای روبرو گردیده است. بسیاری از پروژه های تولید نفت متعارف با قیمت های کنونی و با نگاهی به پیش بینی های ارایه شده در مورد چشم انداز میان مدت قیمت نفت، غیراقتصادی خواهد بود. و مهمترین دلیل کاهش عرضه منابع جدید نفت خام را باید در توقف بسیاری از طرح های در حال توسعه جستجو نمود. در سراسر دنیا، ما شاهد توقف اجرای مطالعات امکان سنجی توسعه میادین آب های عمیق هستیم. از ظرفیت روزانه 4.5 میلیون بشکه ای در دست توسعه در سال ۲۰۱۴ ، تنها 1.5 میلیون بشکه در قیمت ۶۰ دلاری هر بشکه نفت خام، اقتصادی خواهد بود. فراموش نکنید که در میان کشورهای عضو اوپک، هزینه سربه سری تولید نفت در دو کشور آنگولا و نیجریه به ترتیب ۷۷ و ۶۵ دلار است. و توقف دهها پروژه بزرگ اکتشاف و تولید چند عضو اوپک نشان می دهد شرایط تداوم حضور اعضای این کارتل نفتی در بازار، تا چه حد دشوار است. اما با تثبیت و افزایش نسبی قیمت نفت پس از توافق اوپک، می توان امیدوار بود که شاهد افزایش عرضه جهانی نفت در سال های فرارو و پس از دو سال کابوس وار در این حوزه باشیم. هم اکنون تعداد طرح های اقتصادی اکتشاف و تولید در مقایسه با سال پیش از آن، افزایش یافته است. و تا پایان سال ۲۰۱۷ ، شاهد افزایش عدد فوق خواهیم بود. همه ما می دانیم که بازار نفت به منابع تولید شده در آب های عمیق نیازمند است. با کاهش تدریجی سالانه برداشت از میادین قدیمی، دنیای ما تا سال ۲۰۲۵ به افزایش تولید روزانه ۲۰ میلیون بشکه ای، در یک دهه فرارو نیازمند خواهد بود. و باید دانست که منابع نفت فشرده صرف نظر از قیمت ارزان عرضه، نمی توانند به تنهایی این تقاضای چشمگیر را تامین نمایند. بدین ترتیب به نظر می رسد دنیای ما باید خود را برای خرید منابع نفت پرهزینه در نمودار هزینه سر به سری تولید آماده نماید. ما معتقدیم یکی از عوامل بازگشت تعادل به بازار نفت در گروی ارائه مشوق های لازم برای برداشت از منابع آب های عمیق خواهد بود. و تثبیت قیمت ۶۰ دلار برای هر بشکه نفت می تواند یک گام بلند برای ایجاد آینده ای امیدبخش در صنعت نفت و گاز به شمار آید. در سراسر دنیا، ما شاهد کاهش تعداد پروژه های جدید اکتشاف و تولید هستیم و به نظر می رسد افزایش قیمت نفت به ۸۰ دلار در افق سال ۲۰۲۵ ، راه را برای کاهش کمبود عرضه هموار خواهد نمود. با وجودی که در دو دهه گذشته، همه ساله شاهد نهایی شدن سرمایه گذاری شرکت های بزرگ نفتی در ۳۰ تا ۵۰ پروژه بزرگ بالادستی بوده ایم، اما تا پایان سال ۲۰۱۶، تنها ۸ پروژه نهایی گردیده است. در شرایط کنونی، تداوم حضور تولیدکنندگان پرهزینه در بازار عرضه طلای سیاه نظیر استخراج کنندگان نفت فشرده ایالات متحده، بیش از هر عاملی در گروی کاهش هزینه ها بوده است. مطالعه انجام شده توسط موسسه وود مک کنزی نشان می دهد هزینه های سرچاهی منابع غیرمتعارف در دو سال گذشته، با کاهش ۳۰ تا ۴۰ درصدی همراه بوده است. این کاهش هزینه ها با سهمی برابر و در دو بخش تقلیل هزینه های خدمات و بهبود بهره وری و کارایی، روی داده است. و همه ما می دانیم که تولیدکنندگان کوچک و انعطاف پذیر منابع شیل در مقایسه با تولیدکنندگان نفت متعارف، از موفقیت های بسیار چشمگیرتری در بخش کاهش هزینه تولید برخوردار بوده اند. منبع: www.epmag.com
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی


اکسیداسیون کاتالیزوری، روشی در حال تکامل جهت گوگرد زدایی
ساسان طالب نژاد/دکتری مهندسی شیمی و کارشناس توسعه کسب و کار در حوزه پتروشیمی و‌پالایش
پتروشیمی صنعت بی سردار!
عبدالرسول دشتی