۰
plusresetminus
تاریخ انتشارسه شنبه ۱۴ دی ۱۳۹۵ - ۱۳:۲۴
کد مطلب : ۵۴۸۲۹
یک دیپلمات و منبع آگاه ترکمنستانی در گفت و گو با "نفت ما":

ترکمنستان به دنبال سیاسی کردن قطع صادرات گاز به ایران نیست

این منبع آگاه در گفت و گو با "نفت ما" تصریح کرد که در همین میان ترکمنستان در پی سیاسی کردن هیچ پروژه ای بویژه با کشور دوست و همسایه خود ایران بویژه در مورد اخیر قطع صادرات گاز نیست و تنها مصلحت و منفعت اقتصادی آن را در نظر می گیرد. علیرغم این رویداد ناخوشایند، سواپ ۵ میلیون متر مکعب گاز در روز به جمهوری آذربایجان ادامه دارد.
ترکمنستان به دنبال سیاسی کردن قطع صادرات گاز به ایران نیست
 یک دیپلمات ترکمنستانی در گفت و گو با آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، که نخواست نامش فاش شود، در مورد استراتژی گازی ترکمنستان، گفت که همکاریهای اقتصادی و انرژی دو کشور ایران و ترکمنستان می تواند منجر به حل و فصل اختلافات شده و همگرایی منطقه ای را تسهیل کند. به گفته این دیپلمات، پس از فروپاشی شوروی، ترکمنستان در 27 اکتبر 1991 به عنوان کشوری جدید اعلام استقلال کرد و در مارس 1992 عضو سازمان ملل متحد شد و پس از آن به عضویت اکو درآمد. بیطرفی دایمی ترکمنستان هم در 12 دسامبر 1995 به اتفاق آراء در قطعنامه ای که 185 کشور سازمان ملل تصویب کردند، مورد پذیرش قرار گرفت. این مقام آگاه، یکی از اولویتهای سیاست خارجی ترکمنستان را، تضمین استقلال اقتصادی آن دانست که این استقلال با صدور انرژی به بازارهای جهانی تحقق می یابد. به همین علت ایجاد خطوط لوله نفت و گاز که صدور منابع انرژی، را تضمین می کند از نگاه دولتمردان عشق آباد، ضروری به نظر می رسد. وی ادامه داد: در حال حاضر پروژه هایی عملیاتی شده و یا در دست اجرا بوده و یا پیشنهاد شده اند و در همین راستا اکتشافات لازم انجام می شود. بعلاوه داده های فنی و اقتصادی در حوزه های فنی و اقتصادی در حوزه های مهم برای صدور ذخایر انرژی ترکمنستان به بازارهای جهانی تعریف شده اند. این پروژه ها زمینه های لازم برای صدور گاز ترکمنستان به بازارهای جهانی را از طریق مسیرهای مهم فراهم می کنند که عبارتند از: 1.      ترکمنستان-ایران-ترکیه-اروپا 2.      ترکمنستان-ایران-خلیج فارس 3.       ترکمنستان –ایران: مهمترین شریک تجاری ترکمنستان برای فروش نفت، گاز و برق خود در بازارهای جهانی، ایران می باشد که با سیاستهای فروش کلان در نظر گرفته شده بوسیله سران این دو کشور خط لوله کورپچه-کردکوی افتتاح شده و برای سالها ترکمسنتان می تواند در حدود 12 میلیارد متر مکعب گاز به ایران بفروشد. 4.      ترکمنستان-ازبکستان-قزاقستان-چین: صادرات 65 میلیارد متر مکعب گاز به چین. 5.      ترکمنستان-چین-ژاپن: این خط لوله را میتسوبیشی ژاپن، اکسون آمریکا و شرکت ملی نفت چین ساخته می شود. 6.       ترکمنستان-افغانستان-پاکستان (تاپی): خط لوله 1700 کیلومتری که سالانه 33 میلیارد متر مکعب گاز  که بازار فروش آن در افغانستان-پاکستان و هند خواهد بود و در دسامبر 2018 به بهره برداری خواهد رسید. 7.      ترکمنستان-آذربایجان-گرجستان-ترکیه-اروپا: (ترانس کاسپین): طول این خط لوله 1680 کیلومتر خواهد بود. ترکمنستان از طریق این خط لوله سالانه 30 میلیارد متر مکعب در سال گاز خواهد فروخت. ترکمنستان سابقه فرش گاز خود به شرکت بوتاش را در مرز خود دارد. به باور این دیپلمات، ترکمنستان در توسعه خطوط لوله چندگانه پافشاری می کند تا این خطوط لوله در مصالح اقتصادی جهانی و جهانی شدن سیاسی شکل بگیرند. هدف دیگر مهم بودن این خطوط لوله به جای در نظر گرفتن تنها یک پروژه می باشد. لذا تردیدی وجود ندارد که با در نظر گرفتن هر پروژه، بویژه در منطقه توسعه سیستمهای انرژی ، باید منافع تمام کشورها با لحاظ کردن سود مشترک مطرح باشد.  این منبع آگاه در ادامه گفت و گو با  آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما" تصریح کرد که در همین میان ترکمنستان در پی سیاسی کردن هیچ پروژه ای بویژه با کشور دوست و همسایه خود ایران بویژه در مورد اخیر قطع صادرات گاز نیست و تنها مصلحت و منفعت اقتصادی آن را در نظر می گیرد. علیرغم این رویداد ناخوشایند، سواپ 5 میلیون متر مکعب گاز در روز به جمهوری آذربایجان ادامه دارد. وی در ادامه اظهار داشت: ترکمنستان در نشست پنجاه و سوم مجمع عمومی سازمان ملل به جامعه جهانی پیشنهاد کرد که کنوانسیون بین المللی برای خطوط لوله بین المللی تدوین شود. این امر مستلزم ایجاد چارچوب قانونی بین المللی به منظور تهیه ضمانتهای امنیت و ترانزیت بدون مانع انرژی در خطوط لوله عمده بین کشورها می باشد. ابتکار ما بر مبنای تجزیه و تحلیل روندهای جاری جهانی شدن در روابط اقتصادی بین کشورها می باشد که نیاز به تلاشهای مشترک جامعه جهانی در زمینه های مهم همکاری دارد. یکی از زمینه های عمده تلاش برای ساخت و اجرای خطوط لوله بین قاره ای می باشد. این دیپلمات و کارشناس اقتصادی، تلاشهای عمده ترکمنستان در تدوین و تنظیم استراتژی ملی برای توسعه پروژه های انتقال گاز را اینگونه توصیف کرد: 1.      زیرساخت خطوط لوله چندگانه می تواند نیاز ترکمنستان و کشورهای منطقه آسیای مرکزی را درصدور منابع انرژی خود به بازارهای جهانی برآورده کند. منابع اکتشافی و اثبات شده انرژی برای ایجاد خطوط لوله چندگانه در مسیرها و جهات مختلف کافی به نظر می رسد. 2.      ارتقای سطح همکاریهای منطقه ای و تسهیل در حل اختلافات که ساخت لوله های عبوری از آسیای مرکزی به غرب آسیا، به شرق دور، اروپا ایران و ترانس خزر نیاز به همکاری بی سابقه منطقه ای دارد. این امر مشاغل فراوانی ایجاد می کند و کاتالیزوری برا فرونشاندن اختلافات خواهد بود. 3.      ساختار لوله ای چندگانه رشد اقتصادی و تنوع منابع انرژی جهای را تضمین می کند و فرصتی برای ثبات در توزیع امنیت بین المللی انرژی فراهم می کند. به نظر این دیپلمات، با توجه به استراتژی فوق می توان نتیجه گرفت که ترکمنستان، کشورهای عضو اکو را به عنوان شرکای استراتژیک خود در نظر گرفته است و در همین زمینه عشق آباد میزبان برگزاری نشستهای متعدد کمیته های انرژی و حمل و نقل اکو بوده است. در می 1997 بود که کنفرانس فوق العاده سران اکو در عشق آباد در حمایت از توسعه سریع خطوط لوله و انتقال تشکیل شد. در چارچوب بیانیه عشق آباد طرح خطوط لوله گاز دوستی ایران و ترکمنستان در دسامبر 1997 تصویب شد. ظرفیت اسمی لوله 8 میلیارد متر مکعب در سال بوده و طول خط لوله نیز 160 کیلومتر است. همانطور که ملاحظه می کنید ترکمنستان روابط عمده ای با اکو در زمینه انرژی داشته است. پس از آن بحث درباره زیرساختها و حمل  نقل مطرح می شود. کشورهای آذربایجان و افغانستان و ترکمنستان به دریای آزاد راه ندارند ولی ایران و ترکیه چنین فرصتی دارد. اتحادیه اروپایی نیز در چارچوب طرحههای "تاسیس و تراسکا" در زمینه حمل و نقل بین المللی و مشارکت در طرحهای نفت و گاز در کشورهای پیرامون دریای خزر فعال بوده است. به باور این کارشناس اقتصادی، زمینه های فعالیت در حوزه نفت و گاز ترکمنستان نیازمند سه شرط لازم است. ثبات سیاسی، امنیت سرمایه گذاری ، تضمین خطوط لوله به بازارهای جهانی. در نتیجه، ترکمنستان با توجه به بیطرفی و سیاستهای درهای باز اهداف اول و دوم را برآورده می کند اما شرط سوم نیاز به همکاری منطقه ای دارد. وی تاکید کرد: ترکمنستان به دنبال کاهش تعرفه ترجیحی برای گاز صادراتی به منطقه اکو است و با افتتاح پروژه های انتقال گاز ترکمن گاز در آینده همچون تاپی،خط لوله انتقال به چین، ترانس کاسپین و ایران- ترکیه –اروپا، به دنبال این اهداف می باشد که می تواند بهترین راه صادرات گاز به بازارهای جهانی باشد. این دیپلمات ترکمنستانی با تاکید بر داشتن روابط پایدار و حسنه با ایران به خاطر صدور منابع انرژی اش و فقدان ارتباط با دریاهای آزاد گفت که ایران در زمینه نفت و گاز پس از روسیه مهمترین خریدار گاز این کشور است. به همین دلیل تهران و عشق آباد در تجارت گاز دارای یک توافقنامه همکاری ۲۵ساله هستند. در زمینه نفت نیز، همکاریهایی در زمینه سواپ نفت ترکمنستان به بازارهای جهانی و بازسازی صنایع نفتی و طرحهای مربوطه وجود داشته است. وی همچنین اضافه کرد که ترکمنستان در یک قرارداد ۱۰ساله، سالانه ۶۴۰ میلیون کیلووات ساعت برق به ارزش 12.8میلیون دلار به ایران صادر می کند که به ترکیه نیز ترانزیت می شود. وی در پایان تصریح کرد که نگاه ترکمنستان به ایران به عنوان دروازه ورود به بازارهای جهانی است و ترکمنستان نیز دروازه ورود ایران و دیگر کشورهای منطقه به آسیای مرکزی است. برهمین اساس ایران دومین شریک تجاری ترکمنستان پس از روسیه است. وی با یادآور شدن نقش سوابق تاریخی و فرهنگی مشترک، همبستگی ژئوپولیتیک هر دو کشور و داشتن منافع مشترک در دریای خزر اظهار داشت که این عوامل باعث گشترش روابط دوکشور در زمینه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شده است. به نظر این دیپلمات ترکمنستانی، هم افزایی دو کشور در حوزه های مختلف همکاری در نهایت می تواند منجر به وابستگی متقابل و رشد و پیشرفت هر دو کشور گردد.
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی


اکسیداسیون کاتالیزوری، روشی در حال تکامل جهت گوگرد زدایی
ساسان طالب نژاد/دکتری مهندسی شیمی و کارشناس توسعه کسب و کار در حوزه پتروشیمی و‌پالایش
پتروشیمی صنعت بی سردار!
عبدالرسول دشتی